plik


ÿþ Podstawowym i nieodzownym dla ka|dej konstrukcji technicznej warunkiem jest zapewnienie jej dostatecznej wytrzymaBo[ci (no[no[ci). Dla okre[lenia no[no[ci konstrukcji stosujemy: no[no[ci konstrukcji " do[wiadczenia (najpewniejszy sposób sprawdzenia). Wyznaczona w do[wiadczenia do[wiadczeniu warto[ koDcowa obci|enia, podzielona przez wspóBczynnik bezpieczeDstwa, jest obci|eniem dopuszczalnym. obci|eniem dopuszczalnym Badanie na drodze eksperymentowania jest jednak do[ dBugotrwaBe i kosztowne, a czasem niemo|liwe. " korzystanie z danych charakteryzujcych wBa[ciwo[ci materiaBu. " z danych charakteryzujcych wBa[ciwo[ci materiaBu. Wprawdzie dane materiaBowe otrzymuje si równie| na drodze eksperymentalnej, ale dziki takiemu ujciu zagadnienia konieczna liczba eksperymentów niepomiernie maleje. OdksztaBcenia trwaBe powstaj w skutek przemieszczania si OdksztaBcenia trwaBe przemieszczania si poszczególnych atomów w siatce krystalograficznej z jednej w drugie poBo|enie równowagi. Przemieszczenia takie odbywaj si w uprzywilejowanych pBaszczyznach, najcz[ciej w pBaszczyznach najgstszego uBo|enia atomów, nazywa si je pBaszczyznami pBaszczyznami po[lizgu. po[lizgu. Powstanie po[lizgów jest zwizane jest zwizane z ruchem w siatce atomowej zakBóceD, zwanych dyslokacjami. dyslokacjami. OdksztaBcenia trwaBe maj charakter postaciowy, a nie OdksztaBcenia trwaBe postaciowy objto[ciowy. Dalszy wzrost obci|eD powoduje w rezultacie utrat spójno[ci materiaBu, czyli zBom. Je|eli zBom powstaje w spójno[ci materiaBu zBom pBaszczyznie po[lizgu, to nazywamy go zBomem po[lizgowym, pBaszczyznie po[lizgu zBomem po[lizgowym, je|eli w innych pBaszczyznach - zBomem rozdzielczym. Gdy zBomu zBomem rozdzielczym rozdzielczego nie poprzedza znaczne odksztaBcenie trwaBe, wówczas zBom taki okre[la si jako zBom kruchy zBom kruchy OgóB zmian w stanie fizycznym ciaBa prowadzcy do powstania trwaBych odksztaBceD i zniszczenia spójno[ci okre[la si jako trwaBych odksztaBceD zniszczenia spójno[ci wyt|enie. wyt|enie. Stawia si hipotez, |e mo|na utworzy funkcj W okre[lajc wyt|enie. Jej argumentami s skBadowe stanu o[rodka cigBego skBadowe stanu o[rodka cigBego w danym punkcie (z reguBy skBadowe stanu napr|enia Ãx, ..., Äxy, ...) i parametry charakteryzujce materiaB (C1,...) parametry charakteryzujce materiaB (1) W = F(Ãx, ..., Äxy, ..., C1, ...) Graniczne warto[ci wyt|enia Wp (na granicy plastyczno[ci) i Wz Graniczne warto[ci wyt|enia Wp Wz (na granicy wytrzymaBo[ci) uwa|a si najcz[ciej za niebezpieczne dla konstrukcji. Stosunek wyt|enia granicznego Wp lub Wz do wyt|enia W nazywa si wspóBczynnikiem bezpieczeDstwa wspóBczynnikiem bezpieczeDstwa (jego odwrotno[ nazywa si wspóBczynnikiem zagro|enia). wspóBczynnikiem zagro|enia Ãx, Ãy, Ãz skBadowe normalne stanu napr|ania dziaBajce w skBadowe normalne stanu napr|ania pBaszczyznie, do której normaln jest odpowiednio o[ x, y, z, Äxy, Äyx, Äyz, Äzy, Äzx, Äxz - skBadowe styczne stanu napr|enia skBadowe styczne stanu napr|enia dy dx Ãz Ãz z z Äzx Äzy Äzx Äzy Äxy Ãx Äxy Ãx dz Äyz Äyz Ãy Ãy Äxz Äxz Ãy Ãy 0 B 0 Äyx B Äyx y y Äzy Äzy Äyz Äyx Äyz Äyx x x Äzx Äzx Äxz Äxz Ãz Ãz Äxy Äxy Ãx Ãx Tensor stanu napr|enia ¡#¤# à Äxy Äxz Ã11 Ã12 Ã13 ¡#¤# x ’! ¡# ¤# Tà == [ ]¢#¥# Tà = Ã Ä [ ]¢#¥# ¢#à Ã22 Ã23 ¥# 21 ¢#Ä yxy yz ¥# £#Ãij ¦# ¢#Ä Äzy à ¥# ¢#¦# 31 £#à Ã32 Ã33 ¥# zx z £#¦# x ’! x1, y ’! x2, z ’! x3 Äxy = Äyx Ãij = à à = Ã11, à = Ã22, à = Ã33 xy z ji Äyz = Äzy Äxy = Ã12, Ä = Ã23, Äzx = Ã31 yz Äzx = Äxz à Äxy 0 ¡# ¤# x ¥# Tà = [ ]¢# yx y ¢#Ä Ã 0¥# PBaski stan napr|enia ¢# ¥# 0 0 0 £# ¦# Napr|enia gBówne Czy mo|liwe s takie kierunki x1 ’!1, x2 ’! 2, x3 ’! 3 Ãij = 0, dla i `" j aby ’! Ãii = Ãi Tensor Ã1 0 0 ¡# ¤# stanu Tà = napr|enia [ ]¢#0 Ã2 0 ¥# ¢# ¥# ¢# £#0 0 Ã3 ¥# ¦# Ãi ,i = 1,2,3 napr|enia gBówne §#«# ¡# ¤# §#±x¼ «# p¼x à Äxy Äxz x x ’! x1, y ’! x2, z ’! x3 ª#ª# ¢# ¥# ª#ª# à = Ã11, à = Ã22, à = Ã33 = Ã Ä ¨#p ¬# ¨#± ¬# xy z ¼ y ¢#Ä yx y yz ¥# y¼ ª#p ª# ª#± ª# ¢#Ä Äzy à ¥# Äxy = Ã12, Ä = Ã23, Äzx = Ã31 yz ¼zzx z z¼ ©#­# £# ¦# ©#­# p¼1 = ñ1¼ §#«#Ã11 Ã12 Ã13 §#±1¼ «# p¼1 ¡#¤# ª#ª# ª#ª# ¢#à Ã22 Ä23 ¥# p¼ 2 = ñ2¼ = ¨#p ¬# ¨#± ¬# ¼ 221 2¼ ¢#¥# ª#p ª# ª#± ª# ¢#¦# p¼ 3 = ñ3¼ 31 £#à Ã32 Ã33 ¥# ©#­# ¼33¼ ©#­# §#±1¼ «# 0 Ã11 -à Ã12 Ã13 §# «# ¡#¤# ª# ª# ª#0ª# ¢# = Ã21 Ã22 -à Ã23 ¥# ¨#±2¼ ¬# ¨# ¬# ¢#¥# ª#0ª# ª#± ª# ¢#¥# Ã31 Ã32 Ã33 -à ©# ­# £# ¦# 3¼ ©# ­# Ã11 - à Ã12 Ã13 Ã21 Ã22 - à Ã23 = 0 Ã31 Ã32 Ã33 - à Równanie wiekowe (sekularne): Równanie wiekowe (sekularne): 32 à - sI à + sII à - sIII = 0 Niezmienniki stanu napr|enia: sI = Ã11 + Ã22 + Ã33 222 sII = Ã11Ã22 + Ã22Ã33 + Ã33Ã11 - Ã12 - Ã23 - Ã31 222 sIII = Ã11Ã22Ã33 + 2Ã12Ã23Ã31 - Ã11Ã23 - Ã22Ã31 - Ã33Ã13 Dowolny stan napr|enia okre[li mo|na trzema skBadowymi Dowolny stan napr|enia gBównymi Ã1, Ã2, Ã3. Zbiór wszystkich stanów napr|enia w Ã1, Ã2, Ã3 analizowanym punkcie ciaBa mo|na traktowa jak trójwymiarow przestrzeD. Ka|demu punktowi tej przestrzeni o wspóBrzdnych Ã1, Ã2, Ã3 odpowiada okre[lony stan napr|enia, któremu przyporzdkowane jest wyt|enie W(Ã1, Ã2, Ã3,C), (rys.1). wyt|enie W(Ã1, Ã2, Ã3,C), Stanowi napr|enia o staBym stosunku Ã1: Ã2: Ã3 i rosncych warto[ciach skBadowych gBównych odpowiada prosta wychodzca z pocztku ukBadu wspóBrzdnych. W przypadku jednoosiowego stanu napr|enia pokrywa si ona z jedn z osi Ã1, Ã2, Ã3 ukBadu wspóBrzdnych. Zbiór punktów zawierajcych stan napr|enia, które powoduj Zbiór punktów zawierajcych stan napr|enia, które powoduj jednakowe wyt|enie, tworzy powierzchni o równaniu W=const. jednakowe wyt|enie, tworzy powierzchni o równaniu W=const. A zatem stan napr|enia odpowiadajce punktom A i B (rys.1) wywoBuj identyczne wyt|enie. Ã2 prosta stanów napr|enia Ã1: Ã2: Ã3=const powierzchnia jednakowego A wyt|enia W=const W(Ã1, Ã2, Ã3,C) Ã2 B Ã1 W (Ãred, 0, 0,C) Rys.1 prosta jednoosiowego stanu napr|enia Mo|na dziki temu zredukowa (czyli zastpi) dowolny stan napr|enia o wyt|eniu W(Ã1, Ã2, Ã3,C) - punkt A, do jednoosiowego stanu napr|enia o takim samym wyt|eniu W (Ãred, 0, 0,C) - punkt B. Z równania W(Ã1, Ã2, Ã3,C)= W (Ãred, 0, 0,C) wyznacza si napr|enia W(Ã1, Ã2, Ã3,C)= W (Ãred, 0, 0,C) redukowane Ãred. Ãred. Ãred=F(Ã1, Ã2, Ã3,C) d e r à W przypadku przestrzeni sze[ciowymiarowej wyt|enie w ogólnym stanie napr|enia F(Ãx, ..., Äxy, ..., C, ...) i wyt|enie w jednoosiowym rozciganiu F(Ão, 0, 0, 0, 0, 0, C, ...) s równie| s równie| sobie równe sobie równe F(Ãx, ..., Äxy, ..., C, ...) = F(Ão, 0, 0, 0, 0, 0, C, ...) wówczas rozwizujc t nierówno[ ze wzgldu na Ão, otrzymuje si Ão = f(Ãx, Ãy, Ãz, Äxy, Äyz, Äzx, C, ...) (2) Praw stron równania (2) nazywa si napr|eniem zredukowanym napr|eniem zredukowanym Ãred lub napr|eniem zastpczym Ãred napr|eniem zastpczym Ãred =f(Ãx, Ãy, Ãz, Äxy, Äyz, Äzx, C, ...) (3) Napr|enia zredukowane Ãred jest to wielko[ charakteryzujca Napr|enia zredukowane Ãred jest to wielko[ charakteryzujca dany stan napr|enia pod wzgldem wyt|enia. Do oceny dany stan napr|enia pod wzgldem wyt|enia. Do oceny wspóBczynnika bezpieczeDstwa w trójosiowym stanie napr|enia wspóBczynnika bezpieczeDstwa w trójosiowym stanie napr|enia nale|y wyznaczy Ãred i porówna je z odpowiednim napr|eniem nale|y wyznaczy Ãred i porówna je z odpowiednim napr|eniem niebezpiecznym dla jednoosiowego stanu napr|enia (rozcigania). niebezpiecznym dla jednoosiowego stanu napr|enia (rozcigania). Ogólnie warunek wytrzymaBo[ciowy mo|na wyrazi w postaci Ogólnie warunek wytrzymaBo[ciowy mo|na wyrazi w postaci à nieb à d" Ãdop = red (4) n gdzie Ãdop - dopuszczalna warto[ napr|enia w jednoosiowym gdzie Ãdop - dopuszczalna warto[ napr|enia w jednoosiowym rozciganiu rozciganiu Hipoteza najwikszego napr|enia stycznego, zaproponowana Hipoteza najwikszego napr|enia stycznego przez Coulomba i rozwinita Tresca i Guesta dotyczy granicy plastyczno[ci i granicy wytrzymaBo[ci. ZakBada ona, |e miar miar wyt|enia materiaBu jest najwiksze napr|enie styczne. wyt|enia materiaBu jest najwiksze napr|enie styczne. Najwiksze napr|enie Dla równych napr|eD stycznych styczne w dowolnym wyt|enia w obu stanach napr|eD s stanie napr|enia równe; przyrównujc prawe strony wynosi podanych wzorów na Ämax, otrzymuje si à -à max min Ä = max 2 à = à -à 0 max min W prostym rozciganiu Napr|enie zredukowane wyra|a si maksymalne napr|enie w postaci styczne wynosi à 0 à = à -Ã Ä = red max min (8) max 2 Aby w danym stanie W celu wyznaczenia wyznaczenia napr|enia nie wystpiBy powierzchni granicznych powierzchni granicznych trwaBe odksztaBcenia, musi by wytrzymaBo[ci materiaBów w trwaBe odksztaBcenia wytrzymaBo[ci materiaBów speBniony warunek ukBadzie Ã1 Ã2 Ã3 (nie przesdzajc z góry, które z napr|eD gBównych osiga à -à d" à = Re (9) max min pr warto[ci najwiksze i najmniejsze) wyra|a si Warunek za[ zachowania zachowania warunek (9) w postaci sze[ciu wytrzymaBo[ci materiaBu wyra|a wytrzymaBo[ci materiaBu nierówno[ci (lub równaD) przy si w postaci zaBo|eniu, |e ÃZc= - ÃZr à -à d" à (10) -à d" à -à d" à max min zr Zr 1 2 Zr -à d" à -à d" à Zr 2 3 Zr -à d" à -à d" à (11) Zr 3 1 Zr Powierzchni graniczn Ã2 ÃZr stanowi boki graniastosBupa c sze[ciobocznego o osi Ã1, Ã2, ÃZr b e Ã3, jednakowo nachylonej do osi Ã1`"0, Ã2 `"0, Ã3 `"0, . Dla stanu napr|enia warunek (10) stanu napr|enia warunek Ã1 przedstawia si w postaci f -à d" à -à d" à a Zr 1 2 Zr -à d" à d" à Zr 2 Zr d (12) Rys.2 -à d" à d" à Zr 12 Zr W pBaskim ukBadzie sze[ równaD (a, b, c, d, e, f) Ã1 -Ã2 =ÃZr (a ) à = à ( c ) -à = à ( e ) 2 Zr 1 Zr Ã1 -Ã2 = -ÃZr (b) à = -à ( d ) -à = -à ( f ) 2 Zr 1 Zr wyznacza sze[ prostych (rys.2), tworzcych kontur graniczny w postaci sze[cioboku. Je|eli pBaski stan napr|enia jest okre[lony ogólnie przez skBadowe to pBaski stan napr|enia napr|enie gBówne wyznacza si ze wzoru napr|enie gBówne 1 1 2 2 à = (à + à )± (à -à ) + 4Ä 1,2 x y x y xy 2 2 Rozpatrzymy jako pierwszy przypadek, gdy znaki Ã1 i Ã2 s ró|ne wówczas Ã1Ã2<0 , Ã3=0 .Aby przypadek ten zaistniaB, skBadowe napr|enia Ãx, Ãy, Äxy, musz speBnia warunek 2 2 (à -à ) + 4Ä > à + à x y xy x y co po przeksztaBceniach Wówczas Ã1= Ãmax, Ã2= Ãmin. Na Ã1= Ãmax, Ã2= Ãmin mo|na zapisa napr|enie zredukowane uzyskuje si wzór napr|enie zredukowane 2 2 2 (14) à = (à -à ) + 4Ä Ã Ã < Ä (13) red x y xy x y xy Je|eli znaki napr|eD i gdy ponadto Ã1+ Ã2>0 , wówczas gBównych s jednakowe Ãmax= Ã1, za[ Ãmin= 0. Na napr|enia napr|enia zredukowane otrzymujemy wzór Ã1Ã2>0 , a wic zredukowane 1 1 2 2 2 à à > Ä Ã = (à + à )+ (à -à ) + 4Ä (15) red x y x y x x y xy 2 2 (16) Gdy za[ Ã1+ Ã2<0 , wówczas Ãmax= 0 , za[ Ãmin= Ã2 . Na napr|enia napr|enia zredukowane uzyskujemy wzór zredukowane 1 1 2 2 à = - (à + à )+ (à -à ) + 4Ä (17) red x y x y x 2 2 Dla prostego [cinania Ã1= Ãmax, Ã2= Ãmin Std wniosek, |e i wzór na napr|enie zredukowane napr|enie zredukowane przyjmuje posta Ä = 0,5à z Zr à = 2Ä red Hipoteza ta opiera si na zaBo|eniu, |e i mo|na j stosowa tylko dla materiaBów speBniajcych ten warunek. Do[wiadczenia przeprowadzone dla materiaBów plastycznych materiaBów plastycznych (zBom po[lizgowy), szczególnie dla pBaskich stanów napr|eD, dla pBaskich stanów napr|eD, wystarczajco potwierdzaj t hipotez. Kryteria tych hipotez zostaBy sformuBowane w napr|eniach napr|eniach gBównych. gBównych. Napr|enia gBówne s pierwiastkami równania sekularnego, które Napr|enia gBówne mo|na rozwiza wyBcznie przez zastosowanie przeksztaBceD hiperbolicznych lub trygonometrycznych. Pociga to za sob trudno[ci otrzymania rozwizania w postaci ogólnej. Dlatego nie mo|na sformuBowa ogólnych wzorów na Ãred , je|eli stan napr|enia Ãred jest okre[lony sze[cioma skBadowymi Ãx, Ãy, Ãz, Äxy, Äyz, Äzx. Ãx, Ãy, Ãz, Äxy, Äyz, Äzx Energia spr|ysta wBa[ciwa " WBa[ciwa energia spr|ysta = = energia spr|ysta przypadajca na jednostk objto[ci 1 ¦= ¡# ¤# 11 £#à µ11 + Ã22µ22 + Ã33µ33 + Ã122µ12 + Ã232µ23 + Ã312µ31¦# 2 lub 1 1 2 ¦= [ Ã11 + Ã22 + Ã33 + () E 2 222 +(1 +½ ) Ã12 + Ã23 + Ã31 - Ã11Ã22 - Ã11Ã22 - Ã11Ã22] () Energia spr|ysta wBa[ciwa ¦ = ¦V + ¦f energia spr|ysta wBa[ciwa odksztaBcenia objto[ciowego ¦V = energia spr|ysta wBa[ciwa odksztaBcenia postaciowego ¦f = 1 - 2½ 2 ¦V = Ã11 + Ã22 + Ã33 () 6E 1 +½ 222 ¡# ¦f = Ã11 - Ã22 + Ã22 - Ã33 + Ã33 - Ã11 + () () () £# 6E 222 + 6 Ã12 + Ã23 + Ã31 ¦# ¤# () Hipoteza energetyczna zakBada, |e w miar wyt|enia nale|y Hipoteza energetyczna wyt|enia nale|y uwa|a wBa[ciw energi odksztaBcenia. Pocztkowo uwzgldniono uwa|a wBa[ciw energi odksztaBcenia caBkowit energi odksztaBcenia, pózniej ograniczono si do energii odksztaBcenia postaciowego; w tej formie zyskaBa ona najszersze zastosowanie i nazywana jest ona od nazwisk jej autorów hipotez Hubera, Misesa, Hencky ego Wielko[ci decydujc o wyt|eniu materiaBu jest tu wBa[ciwa wBa[ciwa energia odksztaBcenia postaciowego, która w ogólnym stanie energia odksztaBcenia postaciowego napr|enia wynosi 1+½ 2 2 2 ¦f = [(Ãx -à )2 +(à -Ãz )2 +(Ãz -Ãx )2 +6(Äxy +Ä +Äzx )] y y yz 6E Dla jednoosiowego stanu napr|enia (Ãx= Ã0, Ãy= Ãz=0, Äxy= Äyz= Äzx=0) energia ta si wyra|a 1 +½ 2 ¦ = 2à f 0 6 E Je|eli wyt|enia te s równe, mo|na przyrówna prawe strony powy|szych równaD i std wyznaczymy Ãred w sposób najbardziej Ãred ogólny 2 2 2 2 2 2 Ãred = Ãx +à +Ãz -Ãxà -à Ãz -ÃzÃx + 3(Äxy +Ä +Äzx ) (18) y y y yz Dla pBaskiego stanu napr|enia Ãx`"0, Ãy `"0 Ãz `"0, Äxy `"0 Äyz `"0 Äzx `"0 pBaskiego stanu napr|enia 2 2 2 Ãred = Ãx +à -Ãxà + 3Äxy y y (19) Dla czsto spotykanych w praktyce technicznej stanów napr|eD w praktyce technicznej Ãx= Ã`" 0, Ãy = 0, Ãz = 0, Äxy=Ä`" 0, Äyz = Äzx =0 uzyskuje si wzór Std wniosek, |e uzyskuje si wzór Std wniosek, |e a dla [cinania a dla [cinania Ä = 0,58à 2 2 nieb nieb Ãred = à + 3Ä Ãred = 3Ä Ä = 0,58à Zz Zr Hipoteza ta jako kryterium plastyczno[ci materiaBu staBa si podstawowym prawem teorii plastyczno[ci. Zastosowana za[ do podstawowym prawem teorii plastyczno[ci granic wytrzymaBo[ci daje w przypadku zBomu po[lizgowego wyniki dobrze pokrywajce si z wynikami do[wiadczeD. lub przez napr|enie styczne na napr|enie styczne Energi wBa[ciw odksztaBcenia pBaszczyznie jednakowo postaciowego mo|na wyrazi przez nachylonej do kierunków niezmienniki stanu napr|enia niezmienniki gBównych 1 +½ 3 1 +½ 2 ¦ = ( s™2 - 3s™™ ) ¦ = Äokt f f 3E 2 3E Korzystajc z powy|szych zale|no[ci, mo|na otrzyma wzory na napr|enia zredukowane w postaci napr|enia zredukowane 3 à = Äokt à = s™2 - 3s™™ (20) red red 2 Hipotez t wic mo|na sformuBowa jako hipotez stycznego hipotez stycznego napr|enia oktaedrycznego. napr|enia oktaedrycznego. Ã3 Powierzchni graniczn w r tej hipotezie tworzy walec walec koBowy (rys.3) o osi koBowy jednakowo nachylonej do osi ukBadu o promieniu Ã2 koBa 2 r = à Zr Ã1 2 Rys.3 Dla pBaskiego za[ stanu Dla pBaskiego za[ stanu Ã2 napr|enia w ukBadzie osi napr|enia otrzymuje si jako kontur graniczny elips (rys.4) opisan elips na konturze granicznym (na Ã1 rysunku linia przerywana) wedBug hipotezy najwikszych ÃZr napr|eD stycznych. Rys.4 Rozszerzenie mo|liwo[ci zastosowaD wyników omawianej hipotezy otrzymuje si w hipotezie BurzyDskiego. PrzyjB on, |e wyt|enie wyt|enie materiaBu wyra|a funkcja trzech niezmienników stanu napr|enia materiaBu wyra|a funkcja trzech niezmienników stanu napr|enia W = F( s,t ,u ) Z c i na n i e Przy czym wprowadzone tu niezmienniki s kombinacjami znanych nam ju| niezmienników sI, sII, sIII sI, sII, sIII 1 1 s = sI = (à + à + à ) x y z 3 3 2 2 2 t = sI - 3sII = 3 2 2 2 2 2 2 2 = Ãx +à +Ãz -Ãxà -à Ãz -ÃzÃx + 3(Äxy +Ä +Äzx ) y y y yz (21) 3 2 2 2 3 u = sIII = à à à + 2Ä Ä Ä -Ã Ä -Ã Ä -Ã Ä x y z xy yz zx x yz y zx z xy Przyjmuje si jednak, |e wpByw niezmiennika u jest bardzo u nieznaczny, tak |e z wystarczajc dokBadno[ci mo|na wyt|enie wyt|enie sformuBowa jako funkcj tylko dwóch niezmienników s i t (22) W = F( s,t ) Funkcj t mo|na przedstawi wykre[lnie w ukBadzie s-t jak na rys.5 gdzie krzywa W jest wykresem funkcji wyt|enia dla jego granicznej krzywa W jest wykresem funkcji wyt|enia dla jego granicznej warto[ci Wz. warto[ci Wz. Mo|na wykaza, |e odrzucenie niezmiennika u sprowadza si do u zaBo|enia, |e powierzchnia graniczna jest powierzchni obrotow o osi obrotu jednakowo nachylonej do osi Ã1, Ã2, Ã3 o promieniu w odlegBo[ci mierzonej na osi obrotu . r = 3t ¾ = 3s Krzywa wyt|enia W w ukBadzie s-t jest po prostu poBudnikiem Krzywa wyt|enia W powierzchni granicznej. 2 2 à = ºÃ Zc Zr 3 3 2 à Zr 3 Rozciganie Zciskanie równomierne równomierne 1 1 1 przestrzenne przestrzenne ÃZc= ºÃZr à Zr 3 3 3 SC SR Rys.5 Czyste [cinanie l 3 l Z 2 t c j e i s d k n ie a o e n n o a i w e s g o i i  o i s w c o z o e o n R d l 1 C je e i k s e a i B n p a g e  n i r c e z o mi R o R n w ó r W  ± 3 W ± 2 ± 1 s Dla równomiernego Podobnie dla Dla jednoosiowego jednoosiowego pBaskiego rozcigania jednoosiowego [ciskania pBaskiego rozcigania jednoosiowego [ciskania rozcigania ( Ãx= Ã, Ãy= Ã, Ãz=0, rozcigania ( Ãx= -Ã, Ãy= 0, Äxy=0, Äyz=0, Äzx=0) ( Ãx= Ã, Ãy= 0, Ãz=0, Ãz=0, Äxy=0, Äyz=0, niezmienniki wynosz niezmienniki Äxy=0, Äyz=0, Äzx=0) Äzx=0) otrzymuje niezmienniki si niezmienniki 2 2 s = à , t = à 3 3 przyjmuj warto[ci 1 2 s = - à , t = à 1 2 3 3 Punkty odpowiadajce s = à , t = à 3 3 temu rodzajowi stanu za[ prost l3 napr|enia musz a prost l2 wyznacza wyznacza le|e na prostej l1, wspóBczynnik wspóBczynnik owspóBczynniku kierunkowy kierunkowy kierunkowym t t t 2 a2 = tg±2 = = 2 a3 = tg±3 = = - 2 a1 = tg±1 = = s s s 2 W uproszczonej hipotezie BurzyDskiego krzyw midzy punktami hipotezie BurzyDskiego C i R (rys.5) aproksymuje si prosta W i otrzymuje si wzór na napr|enie zredukowane º +1 2 2 2 2 2 2 Ãred = Ãx +à +Ãz -Ãxà -à Ãz -ÃzÃx + 3(Äxy +Ä +Äzx ) y y y yz 2º º -1 + (Ãx +à +Ãz ) (23) y 2º Wzór ten mo|na stosowa do materiaBów o ró|nych wytrzymaBo[ciach na [ciskanie ÃZc i rozciganie ÃZr(ÃZc/ ÃZr=º). ÃZc ÃZr(ÃZc/ ÃZr=º). W przypadku gdy º=1, wzór ten jest identyczny z analogicznym wzorem wynikBym z hipotezy energii odksztaBcenia postaciowego. Dla materiaBów metalowych stosowanych powszechnie w technice, a gBównie dla stali wglowych, ogranicza si do badania wytrzymaBo[ci w stanach napr|enia zbli|onych do [cinania. Na podstawie uzyskanych wyników uwa|a si, |e hipotezy energii energii odksztaBcenia postaciowego oraz najwikszych napr|eD stycznych odksztaBcenia postaciowego najwikszych napr|eD stycznych pozwalaj na okre[lenie z dostateczn dokBadno[ci granicznych stanów napr|enia do przej[cia w stan plastyczny (kryterium plastyczno[ci) oraz dla zBomu po[lizgowego. Do[wiadczenia dotyczce wytrzymaBo[ci zmczeniowej w wytrzymaBo[ci zmczeniowej niejednoosiowych stanach napr|enia wskazuj na dopuszczalno[ stosowania hipotezy energii odksztaBcenia postaciowego dla stali energii odksztaBcenia postaciowego wglowej. W przypadku stali wysokostopowych odstpstwa wyników do[wiadczalnych od teoretycznych s wiksze ni| dla obci|enia statycznego. Zwrócimy teraz uwag, |e dla stanów napr|enia bliskich równomiernego, przestrzennego stanu napr|enia granica plastyczno[ci i wytrzymaBo[ci okre[lona z hipotez najwikszych najwikszych napr|eD stycznych i energii odksztaBcenia postaciowego jest napr|eD stycznych energii odksztaBcenia postaciowego bardzo du|a, a przy równomiernym rozciganiu nieskoDczenie wielka, co nie jest mo|liwe. Przyjmuje si, |e przy równomiernym rozciganiu powinien zawsze wystpi zBom rozdzielczy. W przypadku materiaBów  kruchych i w zakresie stanów  kruchych napr|enia speBniajcych warunki zBomu rozdzielczego w praktyce technicznej stosuje si hipotez najwikszych napr|eD normalnych najwikszych napr|eD normalnych lub hipotez najwikszych wydBu|eD. hipotez najwikszych wydBu|eD Za autorów hipotezy najwikszego rozcigania uwa|a si hipotezy najwikszego rozcigania Galileusza i Leibnitza. W my[l tej hipotezy miar nat|enia materiaBu jest najwiksze W my[l tej hipotezy miar nat|enia materiaBu jest najwiksze napr|enie rozcigajce. Warunek wytrzymaBo[ci materiaBu w napr|enie rozcigajce. Warunek wytrzymaBo[ci materiaBu w ogólnym stanie napr|enia jest zachowany, je|eli najwiksze ogólnym stanie napr|enia jest zachowany, je|eli najwiksze napr|enie rozcigajce nie przekroczy warto[ci granicy napr|enie rozcigajce nie przekroczy warto[ci granicy wytrzymaBo[ci przy jednoosiowym rozciganiu ÃZr = Rm. wytrzymaBo[ci przy jednoosiowym rozciganiu ÃZr = Rm. Z hipotezy tej wynikaBoby, |e w przypadku jednoosiowego [ciskania wytrzymaBo[ materiaBu jest nieograniczona. Jest to nieograniczona oczywi[cie sprzeczne z do[wiadczeniem. Modyfikacj tej hipotezy jest hipoteza najwikszego napr|enia Modyfikacj tej hipotezy jest hipoteza najwikszego napr|enia normalnego.Wprowadza ona ograniczenia nie tylko dla dodatnich, normalnego.Wprowadza ona ograniczenia nie tylko dla dodatnich, ale równie| i dla ujemnych warto[ci i napr|eD normalnych. ale równie| i dla ujemnych warto[ci i napr|eD normalnych. Warunek zachowania wytrzymaBo[ci mo|na zapisa w sposób Warunek zachowania wytrzymaBo[ci mo|na zapisa w sposób nastpujcy nastpujcy à d" à d" à Zc 1 Zr à d" à d" à Zc 2 Zr à d" à d" à Zc 3 Zr (5) {adne wic z napr|eD nie mo|e by wiksze od granicy {adne wic z napr|eD nie mo|e by wiksze od granicy wytrzymaBo[ci przy jednoosiowym rozciganiu ÃZr i mniejsze wytrzymaBo[ci przy jednoosiowym rozciganiu ÃZr i mniejsze od granicy wytrzymaBo[ci przy [ciskaniu ÃZc= Rc. od granicy wytrzymaBo[ci przy [ciskaniu ÃZc= Rc. Powierzchni graniczn w ukBadzie Ã1,Ã2, Ã3 tworz [ciany Powierzchni graniczn sze[cianu o bokach ÃZc+ÃZr. Dla pBaskiego stanu napr|enia (Ã3 =0) konturem granicznym jest kwadrat o bokach ÃZc+ÃZr (rys.1) Ã2 Zbadajmy zgodnie z przytoczon ÃZc ÃZr hipotez wytrzymaBo[ci przy prostym [cinaniu, w którym Ã2 = Ã1. prostym [cinaniu Wówczas Ã1 à -à 2à 1 2 1 Ä = ,Ä = ,Ä = à 1 Rys.1 2 2 Wynika std, |e przy [cinaniu zostanie osignita granica [cinaniu granica wytrzymaBo[ci, gdy Ä = ÃZr . Do[wiadczenia za[ dla materiaBów wytrzymaBo[ci spr|ysto-plastycznych wykazuj, |e graniczne napr|enie styczne przy [cinaniu Äz H" 0,6 ÃZr Zr à Zc à Z c i n a n i e Punktem wyj[cia do oceny wyt|enia w hipotezach odksztaBceD wBa[ciwych jest nie stan napr|enia, lecz stan odksztaBcenia. Znane s dwa warianty. Wariant pierwszy de Saint- de Saint- W wariancie drugim -Venanta przyjmuje, |e miar -Venanta miar Grashoffa warunek Grashoffa wyt|enia jest najwiksze wydBu|enie wyt|enia jest najwiksze wydBu|enie zachowania wytrzymaBo[ci wBa[ciwe. Warunek zachowania wBa[ciwe przyjmuje posta wytrzymaBo[ci wyra|a si w postaci µ d" µ1 d" µ µ1 d" µ Zc Zr Zr µ d" µ2 d" µ µ2 d" µ Zc Zr Zr (7) µ d" µ3 d" µ µ3 d" µ Zc Zr (6) Zr µZr - wydBu|enie na granicy µZc - skrócenie wzgldne na wytrzymaBo[ci przy granicy wytrzymaBo[ci przy prostym rozciganiu. prostym [ciskaniu.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
cwiczenie 4a Energia sprężysta i hipotezy wytężeniowe
16 Hipotezy wytężeniowe (2)
hipotezy wytezeniowe
12 Hipotezy wytężeniaid725
hipotezy
HIPOTEZY
06 hipotezy wytrzymałościowe
MB war wytezenia JM
d Obraz 4 klasyfikcacja hipotez
Teoria 7 Testowanie hipotez

więcej podobnych podstron