8010384590

Lęk, strach, niepokój, trema

częśćV

HENRYK MARKIEWICZ

Lęk, podobnie jak ból, to jeden z najczęstszych powodów korzystania z pomocy medycznej. W przeciwieństwie do strachu, którego przyczynę zwykle znamy, lęk odczuwamy jako stan nieokreślonego zagrożenia, napięcia i niepokoju. Trema, jak pisze J. Jouanny, „[...] jest szczególnym przypadkiem irracjonalnej reakcji emocjonalnej, występującej u osób emotywnych, w związku z sytuacjami wywołującymi obawę (egzamin, występ publiczny, itp.)”. W niniejszej pracy nie stosowałem żadnego podziału, gdyż byłoby to niemożliwe. Wymienione w tytule stany często przeplatają się i występują u tej samej osoby. Z uwagi na ogromny materiał w materia medica obejmujący lęk, strach, tremę i niepokój, praca ta została podzielona na kilka części.

Lac maternum — lek opisał najlepiej T. Smits, wskazując, że istot ny dla jego zaordynowania bywa: „Lęk przed życiem i niemożność samodzielnego radzenia sobie z życiem". Stąd u pacjenta typu Ixlc maternum istnieje silna zależność od innych. Mogą to być rodzice, współmałżonek, a nawet dzieci. Psychicznie Lac maternum bywa smutny, drażliwy, kłótliwy, zagniewany, miewa nagłe zmiany nastroju. Przejawia też duży niepokój ruchowy, zwłaszcza rąk. Opisywany jest też u niego ciekawy objaw: obawa przed ludźmi o siwych włosach. Miewa niespokojne i makabryczne sny. Często budzi się nie-wypoczęty, osłabiony i wyczerpany. Marznie i ma stale zimne stopy, dłonie oraz nos.

Lachesis mula — środek o szerokich możliwościach działania na centralny układ nerwowy, naczynia obwodowe i nerwy naczyniowe, żeńskie narządy płciowe oraz nowotwory wytwarzany z jadu węża o tej samej nazwie. Wykazuje duże podobieństwo do Crotalas horridus (też lek wężowy). W jego obrazie widać lęki, strach, niepokój. 1. Dannheisser i P. Kdwards tak opisują stan emocji u Lachesis: „Gadatliwość i przeskakiwanie z tematu na temat, ostrość wypowiedzi, nadmierna aktywność umysłowa, skrajność emocji. Osoba zazdrosna, podejrzliwa, o cechach paranoidalnych, wylewna, pobudliwa, pełna animuszu. Próbę lekową Lachesis przeprowadził Hering, a opisał Farokh J. Master. Z ich opisu można jeszcze dodać: ”1...] pacjenci skrajnie zapalczywi, porywczy, namiętni we wszystkich dziedzinach życia. Charakteryzuje ich silny duch współzawodnictwa. Pracują ciężko i gorliwie. Są samolubni i aroganccy. Ich energia seksualna jest wzmożona, a miłość skrajnie zaborcza”. Czasami takie odczucia jak zazdrość czy podejrzliwość bywa ją w opisywanej tu grupie pacjentów stłumione. Zamiast tego książkowego obrazu Lachesis spotykamy wtedy osobę miękką, łagodną i nieśmiałą, która odnosi się do nas z wielkim niepokojem, lękiem czy fobiami. M. L. Tyler tak pisze o chorym: „Mania religijna, boi się, że będzie potępiony. Boi się iść do

Henryk Markiewicz - lekarz medycyny, specjalista medycyny przemysłowej, homeopata. Łódź.

łóżka. Boi się śmierci. Boi się zasnąć, żeby nie umrzeć, zanim sic obudzi. Strach przed otruciem, przed samobójstwem. Nocne ataki niepokoju. Kurcze w łydkach na skutek strachu. Bezsenność wywołana niepokojem, krótkie drzemki, podczas których ma przerażające sny”. Sny o śmierci, pogrzebach, wężach. J. Jouanny twierdzi, że Lachesis to lek wskazany w stanach lękowych u alkoholików. Należy do środków podawanych najczęściej w stanach depresyjnych. K. H. Illing opisuje lęk stenokardial-ny z kołataniem serca, który bywa szczególnie silny przy budzeniu się. Niepokój, wewnętrzne drżenie i strach w okolicy serca. G. Vithoulkas tak uzupełnia charakterystykę Lachesis: „Obawy o zdrowie, zwłaszcza o stan serca. Depresje, które nasilają się rano. Może pojawić się lęk przed chorobą psychiczną”. iMchcsis ma wielką ochotę na alkohol i kawę. Często ma wrażenie „kluchy⁷⁵ w gardle lub uczucie zaciskania w gardle, dlatego nic toleruje obcisłych kołnierzyków, pasków, itp. Nie lubi przebywać na słońcu, nie może spać na lewym boku, a wszelkie objawy patologiczne pojawiają się po lewej stronie jego ciała.

Latrodectus mactaus — lek wytwarzany z pająka zwanego czarną wdową. Używany głównie na serce i na układ nerwowy. J. Jouanny wymienia następujące charakterystyczne dlań objawy: „Rozdzierające bóle wokół serca. Szybki, nitkowaty puls, skóra zimna jak lód. Uczucie, że pacjent zaraz umrze: odczuwa niepokój i żal”. Przydatny, gdy u chorego dominują stany lękowe, strach przed śmiercią. Jeśli pojawiają się skurcze w całym ciele. Gdy wyczuwamy słabe, acz bardzo przyspieszone tętno. Jeśli skóra pacjenta jest lodowato zimna i marmur-kowata, ale bez zimnego potu lub występuje bardzo rzadko (K. H. Illing).

Liliuin tigrinum —wybiórczo oddziałuje na żeńskie narządy płciowe, układ moczowy kobiet oraz na układ nerwowy. Podatna nań pacjentka jest silnie zbudowana, krwista, nerwowa, cierpi na dolegliwości kobiece. Ma skłonności do histerii i dolegliwości sercowe. Nękają wzmorzone podniecenie seksualne, które stara się powściągnąć całą siłą woli. Popada często w depresję z napadami płaczu, rozpaczy