1. Projektowanie Krajobrazu, przedmiot, zadania.
Ewa Kosiacka-Beck
Definiując słowo projektowanie, każdemu przychodzą na myśl słowa plan; pomysł, zamierzony system działań. W odniesieniu do architektury krajobrazu i specyfiki materii, z jaką ta dziedzina ma do czynienia, słowo projektowanie powinno zostać utożsamiane z procesem, który opiera się na realizacji idei projektowych i pomysłów aranżacji wnętrz krajobrazowych w określonej przestrzeni dla ściśle określonego użytkownika. Proces uwarunkowany bardzo wieloma czynnikami przyrodniczymi, kulturowymi, potrzebami użytkowników, możliwościami terenu, potencjałem twórczym etc., z czego wszystkie stają się składową roli, jaka przyświeca architekturze krajobrazu: kształtowania przestrzeni ludzkiej egzystencji oraz zapewnienie trwałego kontaktu z naturą1.
1.1. Czym jest Architektura Krajobrazu
Czy należałoby analizować dwa wyrazy, czy szukać warstwy znaczeniowej -semantycznej, czy szukać elementu wspólnego dla obu członów. Nie istnieje jedna definicja, definicje bywają różne w zależności od dyscypliny, która tym pojęciem się zajmuje, na wszystkie jednak warto mieć baczenie.
Architektura krajobrazu - sztuka kształtowania przestrzeni, komponowania formy i realizacji idei dla potrzeb człowieka. AK posługuje się metodą świadomego, racjonalnego i estetycznego pod względem przestrzennym i gospodarczym kształtowania otoczenia człowieka. Jest niewątpliwie sztuką kreacji przestrzeni z pomocą dość specyficznego, plastycznego i co najważniejsze nieprzewidywalnego materiału: roślin. Do tego dochodzą inne narzędzia: rzeźba terenu, woda, elementy architektury i pozostałe elementy, które wpływają na powstanie dzieła sztuki ogrodowej: warunki klimatyczne, glebowe, lokalna tradycja, regionalizmy i oczekiwania użytkowników względem projektowanej przestrzeni.
Z tego powodu AK łączy w sobie wiedzę z zakresu wielu dyscyplin. Bez zastosowania choćby ogólnych wiadomości z zakresu m.in.: geografii, biologii, podstaw architektury, urbanistyki i planowania przestrzennego, estetyki i filozofii, antropologii kulturowej, historii sztuki, proces projektowy byłby niepełny, a jego rezultatem byłoby „ozdabianie" a nie „projektowanie krajobrazu”.
Niejednokrotnie architektura krajobrazu łączy ze sobą architekturę budowli, urbanistykę stając się elementem planowania przestrzennego. Zajmuje się tworzeniem teoretycznych i praktycznych podstaw oraz metod kształtowania krajobrazu.
Architektura krajobrazu jest dziedziną, która w swym pojęciu zakłada dynamiczny stosunek do otaczającej nas przestrzeni, poprzez:
• przekształcenie wybranych części otaczającej nas przestrzeni,
• celowe zachowanie fragmentów otoczenia w stanie niezmienionym,
5
Por. z Monografia Projektowanie obiektów Architektury Krajobrazu, red. Kinga Zinowiec-Cieplik, wyd. Sztuka Ogrodu Sztuka Krajobrazu, 2016r. str. 4.