2349197261

Zasłużeni Gdynianie 241

wał Zakładem Oceanografii i Biołogii Morza w WSR w Olsztynie. W 1960 r. przeszedł na emeryturą.

Demel był wybitnym, spośród Polaków największym znawcą fauny i biologii morza-. Pozostawił w spuściźnie 180 prac naukowych, w tym 20 książek, m.in. takich, jak „Biologia morza¹', „Zycie morza”, „Morza i oceany”, „Zwierzę i jego środowisko”. Miał liczne odznaczenia wojskowe i państwowe, a m.in. Krzyż Walecznych, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Był także dwukrotnie laureatem 'nagród państwowych oraz jednym z pierwszych Polaków, odznaczonych Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Zmarł w Gdyni 27 września 1978 r.

AUGUSTYN DOLATKOWSKI (1903—1977)

Urodził się 18 września 1903 r. w Środzie, woj. poznańskie. Studia medyczne ukończył w 1928 r. na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1934 r. przeszedł do służby w Marynarce Wojennej, z którą związał się na stałe, początkowo jako lekarz Szkoły Podchorążych w Toruniu, a następnie jako ordynator Oddziału Chorób Wewnętrznych i Zakaźnych Szpitala Morskiego w Gdyni-Oksywiu.

We wrześniu 1939 r. zmobilizowany oficer A. Dolatkowski niósł ofiarną pomoc medyczną, za którą odznaczony został Krzyżem Walecznych. W okresie okupacji pozostał w Gdyni i przyczyniając się otwarcie do polskości, leczył prześladowanych rodaków. W latach 1945—1946 pełnił funkcję naczelnika Wydziału Zdrowia w Gdyni,* kierując służbą zdrowia, zabezpieczając jej majątek, udzielając pomocy rannym i chorym. W 1946 r. powołany został po-nowhie do Marynarki Wojennej, w której był najpierw Szefem Służby

Zdrowia, a od r. 1951 kierownikiem Sekcji Naukowo-Badawczej Służby Zdrowia. Kierowana przez niego placówka rozwijała się pomyślnie i w 1960 r. przekształcona została w pierwszą w Polsce Katedrę Medycyny Morskiej Wojskowej Akademii Medycznej w Lodzi z siedzibą w Gdyni. W latach 1961—1969 zapisała ona chlubną kartę w nauce polskiej.

A. Dolatkowski, od 1963 r. profesor nadzwyczajny nauk medycznych, jest autorem wielu opracowań naukowych, wśród nich podręczników:    „Higiena

okrętowa” i „Zarys fizjopatologii nurkowania”. W 1973 r., wraz z zespołem, nagrodzony został II nagrodą Ministra Obrony Narodowej. W 1976 r. WAM nadała mu tytuł doktora honoris causa Akademii. Profesor Dolatkowski był też kawalerem licznych odznaczeń, m.in. Orderu Odrodzenia Polski. Był jednym z pionierów medycyny morskiej w Polsce. Zmarł w Gdyni 16 lutego 1977 r.

KONSTANTY JACYNICZ (1889—1970)

Urodził się w majątku Rawszki na Litwie. Gimnazjum ukończył w Mita-wie (1907 r.), następnie wstąpił do Korpusu Morskiego Kadetów w Petersburgu. Służbę zawodową w rosyjskiej marynarce wojennej rozpoczął w 1910 r., początkowo na torpedowcach, a po u-kończeniu oficerskiego kursu pływania podwodnego w Lipawie — na okrętach podwodnych. W pierwszej wojnie światowej brał udział jako dowódca okrętu podwodnego.

Do Polski powrócił w październiku 1918 r. i wstąpił do Wojska Polskiego. Od 22'marca 1919 r. do 1922 r. służył w Polskiej Marynarce Wojennej, w której pełnił kolejno funkcje: dowódcy I Batalionu Marynarki Wojennej, Pułku

Morąkiego, Dywizjonu Torpedowców. W latach 1922—1929 był początkowo zastępcą, a następnie szefem Wydziału Wojskowego Komisariatu Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku. W 1930 r. ze względu na stan zdrowia, przeniesiono go na emeryturę w stopniu komandora porucznika.

24 czerwca 1929 r., uchwałą Rady Ministrów, Jacynicza wyznaczono komisarzem Polskiej Delegacji Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku, 7 marca 1931 r. — naczelnikiem Urzędu Marynarki Handlowej w Gdańsku. Czynności komisarza Polskiej Delegacji Rady Portu i Dróg Wodnych oraz obowiązki naczelnika Urzędu Marynarki