d2y 1=-—
dt2
- siłę bezwładności masy pojazdu,
siła ta jest iloczynem masy i przyspieszenia pionowego działającego na tę masę,
, .df dy.
b*(—----)
dt dt
siłę wiskotycznego tłumienia tłumika drgań łączącego masę z podłożem,
siła ta jest iloczynem stałej tłumienia tłumika drgań i różnicy prędkości obydwóch końców tłumika,
c*(f ~ y) " s>łę odkształcenia sprężystego sprężyny łączącej masę z podłożem,
siła ta jest iloczynem stałej sprężystości sprężyny i różnicy przemieszczeń obydwóch końców sprężyny.
Równanie sumy sił po przeniesieniu wszystkich wyrazów na jedną stronę
można przekształcić do klasycznej postaci zwyczajnego liniowego niejednorodnego równania różniczkowego drugiego rzędu
w której poszukiwane przebiegi pionowego wychylenia, prędkości i przyspieszenia masy pojazdu występują na lewej stronie a zadane (i znane) przebiegi pionowych przemieszczeń punktowego koła przemieszczającego się ze stałą prędkością po podłożu o znanym profilu występują na prawej stronie. Równanie to w automatyce często przedstawia się w takiej postaci, w której współczynnik występujący przy wyrazie wolnym lewej strony równania jest równy 1. W tym celu równanie różniczkowe dzieli się stronami przez stała c
m d2y b dy b df ,
c dt2 c dt c dt
i wartości tak otrzymanych nowych stałych mlc = T2 i blc = T\ nazywa się stałymi czasowymi, ponieważ mają one wymiar jednostki czasu.
Tf *
= T\ * —+ f dt
Jeżeli znany jest przebieg zmian wysokości progu w funkcji czasu f(t) i warunki początkowe, to otrzymane równanie różniczkowe można rozwiązać różnymi metodami analitycznymi.
15