Pośrednie miejsce w tym układzie zajmowałyby zagadnienia etykiety językowej, gdyż dotyczą one w równej mierze języka i tekstu oraz użytkownika języka i jego postaw, odwołują się zaś zarówno do normy językowej i obyczajowej.
Bibliografia
Marian Bugajski, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993.
- Język w komunikowaniu, Warszawa 2007.
- Komunikowanie i komunikowanie się w mediach, (w:) Współczesne odmiany języka narodowego, red. K. Michalewski, Łódź 2004, s. 85-92.
- Między kulturą języka a lingwistyka normatywną (w:) O trudnym łatwo, red. J. Miodek, M. Zaśko-Zielińska, Wrocław 2002, s. 32-39.
- Pół wieku kultury języka w Polsce (1945-1995), Warszawa 1999.
Danuta Buttler, Halina Kurkowska, Halina Satkiewicz, Kultura języka polskiego, Warszawa 1971.
Zdzisław Dębicki, Podstawy kultury narodowej, Warszawa 1922.
Witold Doroszewski, Język wspólnotą pracy, „Poradnik Językowy” 1956, z. 1, s. 1-8.
- Uwagi o programie studium uniwersyteckiego z zakresu języka polskiego, „Język Polski” 1952, z. 6, s. 8-14.
Witold Doroszewski, Słownik poprawnej polszczyzny, Warszawa 1976, s. XII.
Antoni Furdal, Językoznawstwo a zagadnienia egzystencji języka, „Socjolingwistyka” 1, 1977, s. 9-10.
- Językoznawstwo otwarte, wyd. trzecie poprawione i uzupełnione, Wrocław..., 1900, 2000.
- Ważniejsze zasady językoznawstwa normatywnego. Rozprawy Komisji Językowej WTN 1971, t. VIII, s. 63-73.
Łukasz Górnicki, Dworzanin polski, Kraków 1566, s. 36. Tekst z Polskiej Biblioteki Internetowej, www.pbi.udu.pl.
Renata Grzegorczykowa, Głos w dyskusji nad referatem J. Puzyniny Problemy aksjologiczne wy'fzy£oznawstwie, „Poradnik Językowy” 1984, z. 9-10, s. 558-559.
- Językoznawstwo wśród innych nauk. Nauka humanistyczna czy przyrodnicza? (w:) Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2008, s. 146-154.
- Wstęp do językoznawstwa. Warszawa 2008.
Zenon Klemensiewicz, Higiena językowego obcowania, „Język Polski” XLV, 1965, zesz. 1,
14