3301385752

Kliknij w numer strony, żeby wrócić do spisu treści i

się na chwilę i tworzę wirtualną rzeźbę w swoim umyśle. Zazwyczaj posługuję się w tym celu jakimś konkretnym symbolem bądź słowem. Czymś, co będzie mi łatwo zapamiętać i skojarzyć w każdej chwili życia; nawet za dziesięć czy dwadzieścia lat.

Jeśli nie chcesz zapisywać postępów w pamięci, możesz to robić w pamiętniku, np. przy pomocy szkicowanych obrazków bądź krótkich wierszy albo notatek. Nie chodzi o to, by tworzyć rozwlekłe opisy. Chodzi o drobny ślad, pamiątkę z duchowej podróży. Można to robić na wszelkie sposoby, choć najlepszym jest zapis utworzony w pamięci, ponieważ wówczas dodatkowo trenujesz umysł.

Przeprowadzenie dokładnej i szczerej analizy samego siebie pozwoli ci ustalić, na jakim etapie się teraz znajdujesz. Określisz cechy i postawy, które udaje ci się pielęgnować, a także rozpoznasz rzeczy, które utrudniają duchowe postępy. Analizę przeprowadzaj regularnie, najlepiej na bieżąco.

Poniżej przedstawię kilka wskazówek, na które warto zwrócić uwagę.

Samokontrola

Czy umiesz kontrolować swoje zachowanie i to, co mówisz? Przyjrzyj się sobie, szczególnie w sytuacjach stresujących i nieprzyjemnych. W jaki sposób reagujesz na obelgi i złe traktowanie? Czy pozwalasz sobą pomiatać, czy może emocje przejmują nad tobą kontrolę?

Jeśli potrafisz zachować niewzruszony spokój, to znaczy, że jesteś na dobrej drodze. Jeśli potrafisz przebaczyć wyrządzoną ci krzywdę, to znaczy, że twoje serce jest silne i odważne.

Jeśli jesteś obiektem krytyki, możesz wysłuchać jej z uwagą i zastanowić się nad jej trafnością. Być może ktoś ma rację i powinieneś nad sobą jeszcze bardziej popracować.

Oczywiście ten ktoś może się całkowicie mylić - wówczas jego zdanie nie powinno mieć dla ciebie żadnego znaczenia. Wygląda na to, że nie zna cię wystarczająco dobrze.

Ucz się panować nad swoimi reakcjami. Im większą kontrolę zdobędziesz nad swoim postępowaniem, tym większe postępy będziesz czynić na drodze duchowego rozwoju.

Jak żelazo z bezczynności rdzewieje, a woda gnije lub marznie od zimna, tak umysł psuje się bez ćwiczenia.

- Leonardo da Vinci

m

n

Wychodzenie poza egoizm - dobroć i przebaczenie

Prawdziwe szczęście w życiu można osiągnąć tylko dzięki wyplenieniu z siebie egoizmu.

W ten sposób nauczysz się skromności, która jest podstawą życia duchowego. Wypływa ona z najgłębszej głębi (sic!) naszego jestestwa i uczy gotowości do patrzenia na wszystkich ludzi jak na najbliższych przyjaciół. Istota skromności polega na prostej akceptacji innych ludzi oraz otaczającej nas rzeczywistości dokładnie takimi jakie są. Wszyscy jednakowo dążymy do doskonałości. Nic nie stoi więc na przeszkodzie, by zaprzyjaźnić się z każdym

| przewodnikduchowy.pl