3301385754

Kliknij w numer strony, żeby wrócić do spisu treści

potrzeby. Poprzez praktykę właściwej, systematycznej medytacji możesz wyrobić w sobie odpowiednie zwyczaje i skłonności, które pozytywnie wpłyną na twój rozwój duchowy.

W kwestii medytacji pamiętaj o jednej zasadzie: zawsze rób to z pełnym zaangażowaniem. Nie praktykuj na ,pól gwizdka”, bo nie osiągniesz niczego. Nie zadowalaj się połowicznym sukcesem; nie spoczywaj na laurach, gdy zauważysz pierwsze postępy. Regularna praktyka doprowadzi cię do radości z wykonanej pracy.

Porzucenie przywiązania

Droga postępu duchowego polega na pracy nad sobą. To z kolei prowadzi do odrzucenia emocjonalnego i mentalnego przywiązania do przedmiotów i przemijających przyjemności. Jeśli spróbujesz zaspokoić swoje szczęście za pomocą ulotnych zmysłowych doznań, poniesiesz klęskę. Człowiek to coś więcej niż ciało i społeczeństwo, w którym żyje. Celem egzystencji nie jest utrzymanie dobrze odżywionego organizmu, bezpiecznego i w niezłym zdrowiu. Im więcej koncentrujesz się na swojej cielesności, tym bardziej jesteś zniewolony przez zmysłowe iluzje.

Brak przywiązania do ludzi, przedmiotów i celów nie oznacza, że powinieneś zaniedbywać rodzinę lub inne zobowiązania. Chodzi raczej o wykonywanie swoich obowiązków bez pragnienia osobistego zysku, lecz w imię dobra uniwersalnego. Jeśli koncentrujesz się na osobistych korzyściach, ograniczasz własne możliwości. Brak przywiązania pozwala żyć w stanie wewnętrznej wolności i szczęścia. Żadne negatywne emocje nie wyprowadzą cię wówczas z równowagi; przestajesz tęsknić za przeszłością i bać się o przyszłość.

Zaangażowanie

Zaangażowanie jest wyznacznikiem osiąganych przez ciebie sukcesów. Ta zasada odnosi się do każdej dziedziny życia. W kwestii rozwoju duchowego jest dokładnie tak samo. Bez zaangażowania nie byłbyś w stanie niczego doprowadzić do końca. Praktyka duchowa jest najcięższą pracą, jakiej może się podjąć człowiek, więc bez poświęcenia i wytrwałości nie ma sensu nawet zaczynać. Ci, którzy są prawdziwie zaangażowani w swoje zadanie, ciągle o nim myślą - przynajmniej dopóki nie zakończą swojej pracy. Każdą wolną chwilę poświęcają tej jednej rzeczy, na której zależy im najbardziej. Mimo szalonego pędu codziennego życia, mimo tak wielu różnych dróg i możliwości, można rozwijać się w dowolnej dziedzinie - pod warunkiem bycia zaangażowanym.

Przyjrzyj się przez chwilę samemu sobie. Czy jesteś dostatecznie zaangażowany w praktykę duchową? A może traktujesz ją raczej jak hobby i poświęcasz uwagę tylko od czasu do czasu? W zależności od udzielonych odpowiedzi, możesz ocenić, na jakie postępy cię stać.

| przewodnikduchowy.pl