4038601127

13

Zasada przystępności sugeruje, że zajęcia należy prowadzić w sposób przystępny, prosty, co nie obniża ich poziomu, lecz przeciwnie przyczynia się do lepszego zrozumienia przerabianego materiału. Trzeba tu mieć na uwadze, że nie wszyscy podchorążowie (żołnierze) będą osiągali jednakowe postępy w nauce, gdyż będzie to wynikało z ich zróżnicowanego poziomu wiedzy ogólnej. Wykładowca powinien orientować się jaki jest poziom szkolonych i odpowiednio do tego dostosować przerabiany materiał, a jednocześnie pow inien wymagać od nich wy siłku niezbędnego do osiągnięcia określonych w programie celów szkoleniowych. Od każdego szkolonego należy wymagać wysiłku odpowiadającego jego możliwościom. Jednym wysiłek ten umożliwi bardzo dobre opanowanie zagadnień przewidzianych w programie szkolenia, a drugim - pozwoli zaledw ie osiągnąć wymagany poziom.

Zasada systematyczności powinna być realizowana poprzez logiczny układ treści nauczania, a w nich przedmiotów, tematów i zagadnień oraz ich wzajemną korelację. Szkolony powinien poznawać materiał nie jako zbiór dowolnie zestawionych faktów i pojęć, lecz jako system wzajemnie powiązanych wiadomości. Stosując tę zasadę należy^ przestrzegać następujących reguł:

-    podawanie nowego materiału należy rozpocząć tylko wtedy, gdy wykładowca upewni się, że uprzednio przerobiony został gruntownie opanowany;

-    nowe wiadomości przekazywać we właściwej, logicznej kolejności;

-    w toku wszystkich zajęć programowych, zwłaszcza praktycznych, wiązać poszczególne fragment}' w jedną całość podkreślając jednocześnie elementy najbardziej istotne;

-    w miarę upływu czasu, stawiać szkolonym do rozwiązania coraz to trudniejsze zadania praktyczne i teoretyczne.

Podsumowując należy podkreślić, że literatura tematu jest stosunkowo szeroka i różnie ustosunkowuje się co do liczby zasad nauczania jak i kolejności ich zaszeregowania. Niewątpliwie bardzo trudno jest jednoznacznie wskazać jakąkolwiek kolejność, czy określić ważność zasad nauczania. Wszystkie są ważne i istotne w procesie szkolenia, ponieważ wzajemnie się przenikają i uzupełniają. W sposób nieco lakoniczny można to ująć w następująco: Praktyczne zastosowanie wiedzy teoretycznej jest możliwe tylko wówczas, gdy jest ona trwale zapamiętana. Wiadomości szkolonego są