mgr inż. Jan Czech Zarządzanie kryzysowe
Wybrane problemy gminnego zarządzania kryzysowego w czasie powodzi i usuwania jej skutków
6) współdziałanie z Szefem ABW w zakresie przeciwdziałania, zapobiegania i usuwania skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym;
7) organizacja i realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.
Powyższe zadania starosta wykonuje przy pomocy powiatowej administracji zespolonej,
jednostek organizacyjnych powiatu oraz powiatowego zespołu zarządzania kryzysowego.
Kompetencje starosty w stosunku do wójta jest określona tylko do spraw zatwierdzania gminnego planu zarządzania kryzysowego i wydawania zaleceń do tego planu. W konkretnej sytuacji kryzysowej a nawet w czasie stanu klęski żywiołowej, który jest ogłoszony na terenie jednej gminy, starosta nie będzie posiadał kompetencji zwierzchnich w stosunku do wójta. Oczywiście wszystkie organy administracji są w takich sytuacjach zobowiązane do współpracy. Z istoty sytuacji kryzysowej wynika, że zachodzić będzie potrzeba adekwatnego wsparcia gminy (wójta gminy) w przeciwdziałaniu zagrożeniom. Konstytucyjna ochrona samodzielności j.s.t.45 zapewne była przyczyną takich uregulowań w u.z.k.
Istotnym rozwiązaniem ustrojowym jest możliwość udzielania sobie przez j.s.t. pomocy. W wielu sytuacjach kryzysowych ostatnich lat samorządy wszystkich szczebli i z różnych stron kraju, udzielały pomocy poszkodowanym gminom i powiatom.
Międzynarodowe prawo wojenne określa podstawowe zasady i funkcjonowania obrony cywilnej46. Protokół dodatkowy o ochronie ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych ratyfikowany został przez Polskę dopiero 19 września 1991 r. Powyższe unormowania określają, że obrona cywilna realizuje zadania humanitarne, w szczególności to:
- obrona ludności cywilnej przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań zbrojnych lub klęsk żywiołowych,
- przezwyciężanie następstw działań zbrojnych lub klęsk żywiołowych,
- zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania47.
Struktura i zadania obrony cywilnej, na gruncie prawa polskiego, zostały uregulowane w ustawie o powszechnym obowiązku obrony RP48. Centralnym organem obrony cywilnej
45 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), art. 164
i 165
46 Konwencje o ochronie ofiar wojny, podpisane w Genewie dnia 12 sierpnia 1949 roku (Dz. U. z 1956 r. Nr 38,
poz. 171 z późn. zm.)
47 Andrzej Szymonik, Organizacja i funkcjonowanie systemów bezpieczeństwa, Difin, Warszawa 2011, s. 137
48 Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U.
z 2012 r. poz. 461 z późn. zm.) Dział I PZEPISY OGÓLNE, Dział IV ORRONA CYWILNA
Strona 17 z 61