mgr inż. Jan Czech Zarządzanie kryzysowe
Wybrane problemy gminnego zarządzania kryzysowego w czasie powodzi i usuwania jej skutków
dysponują wystarczającymi siłami i środkami do likwidacji zagrożenia oraz nie wywoła to ograniczeń w ich funkcjonowaniu, to trudno jest taką sytuację kwalifikować do sytuacji kryzysowej - oczywiście w rozumieniu u.z.k.
Sens zarządzania kryzysowego polega na podejmowaniu takich działań, których celem jest niedopuszczenie do powstania sytuacji kryzysowych9. Dlatego tak ważne jest przygotowanie na wypadek wystąpienia potencjalnych zdarzeń. Przygotowanie takie powinno obejmować, w szczególności:
- planowanie i przygotowanie organizacyjne a w tym właściwy podział kompetencji,
- tworzenie technicznych i organizacyjnych systemów zabezpieczeń,
- planowanie i zagospodarowanie przestrzenne.
Jednakże działania wyprzedzające nie wyczerpują całości zagadnienia zarządzania kryzysowego. Obejmuje ono także działania w czasie trwania sytuacji kryzysowej oraz wiele aspektów związanych z usuwaniem jej skutków. Analizując proces zarządzania kryzysowego można więc wydzielić kilka charakterystycznych etapów:
1) przygotowanie;
2) zapobieganie;
3) reagowanie;
4) odtwarzanie10.
Etap reagowania jest tym najbardziej widocznym i w nim skupiają się wszystkie niedociągnięcia z etapu przygotowania i etapu zapobiegania. Może dochodzić do sytuacji, że podejmowane działania są nieskoordynowane lub nawet sprzeczne z sobą.
Podstawowymi zasadami zarządzania kryzysowego są":
1) zasada prymatu jednoosobowego kierownictwa, która polega powierzeniu
kompetencji decyzyjnych jednoosobowym organom sprawującym władzę ogólną
(wójt, starosta, wojewoda, premier);
2) zasada odpowiedzialności organów władzy publicznej wynikającą z ich obowiązków
dotyczących zapewnienia bezpieczeństwa i usuwania skutków zagrożeń;
3) zasada prymatu właściwości terytorialnej;
9 Katarzyna Sienkiewicz-Małyjurek, Franciszek R. Krynojewski, Zarządzanie kryzysowe w administracji publicznej, Difin, Warszawa 2010, s. 15
10 Romuald Grodzki, Zarządzanie kryzysowe, Difin, Warszawa 2012, s. 41
11 Tamże, s. 15
Strona 8 z 61