Zarządzanie kryzysowe
Wybrane problemy gminnego zarządzania kryzysowego w czasie powodzi i usuwania jej skutków
Jednym z podstawowych motywów działalności ludzkiej było i jest dążenie do uniezależnienia się od zmienności zjawisk naturalnych. Normalne funkcjonowanie współczesnych społeczeństw w coraz to większym stopniu staje się zależne od wielu złożonych systemów (infrastruktur) technicznych i organizacyjnych. Liczba powiązań pomiędzy naszym codziennym życiem a tymi systemami jest ogromna i często nie uświadamiamy sobie ich znaczenia. Rozwój techniki i różnorodnych technologii sprawił, że całe społeczeństwa uzyskały określone i wydawałoby się, że stabilne, warunki życia. Jednakże coraz częściej dostrzegamy, że współczesny człowiek, uzależniony od wytworzonych przez siebie systemów, jest coraz bardziej nieodporny, czy wręcz wrażliwy, na zakłócenia w ich działaniu.
Zjawiska naturalne, występujące w znacznej skali, są przyczyną zagrożeń, poprzez ich bezpośrednie oddziaływanie na człowieka i jego środowisko lub na systemy przez niego wytworzone. Także awarie i katastrofy, które wynikają z niedoskonałości zastosowanych rozwiązań technicznych lub organizacyjnych, mogą generować zagrożenia na ogromną skalę. Można więc mówić o niechcianych i niezamierzonych skutkach ubocznych rozwoju cywilizacyjnego.
We współczesnym świecie obserwuje się coraz częściej zagrożenia złożone. Przyczyną tych zjawisk może być natura, działalność człowieka, lub jedno i drugie - natomiast oddziaływanie i skutki mogą się multiplikować. Obecna przez lata, w nauce i w polityce, wiara w nieograniczone możliwości człowieka oraz afirmacja techniki, muszą ustępować bardziej wyważonym poglądom, szczególnie w obliczu wielu katastrof jakie miały miejsce w ostatnich latach. Rodzi się więc na naszych oczach swoisty postulat pokory. Jednakże człowiek nie zrezygnuje nigdy z działań mających go obronić przed nieprzyjaznym oddziaływaniem natury lub cywilizacji.
Wykrywanie zagrożeń bezpieczeństwa, budowanie nowych systemów ograniczających lub nawet niwelujących zagrożenia, jest procesem permanentnie realizowanym, chociaż w różnym stopniu, w skali globalnej i lokalnej.
Każde państwo tworzy systemy bezpieczeństwa, przypisując swoim wewnętrznym strukturom określone zadania w tym zakresie.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej1 w art. 5 stwierdza, m. in., że Rzeczpospolita Polska zapewnia bezpieczeństwo obywateli. Ponadto z norm konstytucyjnych wynikają prawa
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.)