Z kolei psychiatra M. Liebovitz z New York State Psychiatrie Institute 7 sformułował hipotezę, że zakochujemy się, gdy neurony w układzie limbicznym, siedlisku naszych uczuć, są uwrażliwione i nasycone przez PEA (fenyloetyloamina) oraz inne chemiczne substancje mózgowe. Przywołana wcześniej H. Fisher, na pytanie: Dlaczego kochamy?, odpowiada zgodnie ze swoim stanowiskiem, że miłość jest jak narkotyk, jak kokainowy odlot, wywołujący poczucie wzmożonej euforii.
Z biologicznego punktu widzenia, co wielokrotnie dowodzą autorzy prac poświęconych temu fenomenowi, zarówno zakochaniu, jak i uzależnieniu, towarzyszą bardzo zbieżne reakcje fizyczne organizmu: podniesienie ciśnienia krwi, przyspieszone bicie serca i zaczerwienie na widok ukochanej osoby. Z kolei rozstanie z partnerem lub jego krótkotrwały brak wywołują mieszaninę uczuć i reakcji psychofizycznych przypominających głód narkotykowy.
Prezentacja stanowiska socjobiologów nie byłaby pełna w tym względzie, gdyby akcentować w nim tylko i wyłącznie biologiczne reakcje ludzi łączących się w pary i zakochujących się w sobie. Miłość jako uczucie ma oprócz swojej natury istotną głębię, wyrażającą się w związku intymnym, pełnym doświadczeń kulturowych i jednostkowych. H. Fisher, zgodnie ze stanowiskiem socjobiologów, formułuje tezę, że w wieku kilkunastu lat nosimy już głęboko w sobie listę cech, któ rych oczekujemy od przyszłego małżonkal8. Podobną tezę stawia seksuolog J. Money19, nazywając ten mentalny, głęboko zakorzeniony w nieświadomości szablon mapą miłości, ukształtowaną w okresie dzieciństwa i dorosłości. Z badań wynika, że im większa zgodność zainteresowań wartości i przekonań potencjalnych partnerów, tym wyżej oceniana jest ich wzajemna atrakcyjność we wzbudzanej i podtrzymywanej interakcji. Podobieństwa, a nie różnice, czynią ludzi wzajemnie atrakcyjnymi. Można zatem wnioskować, że procesy ewolucyjne kształtowały w nas potrzebę bycia z drugim, podobnym do nas człowiekiem, od zawsze. Według socjobiologów zdolność do miłości i przywiązania jest tak trwała i zakorzeniona w biologii mózgu człowieka, jak trwałe jest jego istnienie.
17 Liebowitz 1983, (w) Fisher H., Lost Love: The Naturę of Romantic Rejection,
http://www.helenfisher.com/downloads/articles/16cutloose.pdf [data dostępu: 27.11.2013].
18 Ibidem, s.307.
19 Money J., Love Maps: Clinical Concepts of Sexual/Erotic Health and Pathology, Paraphilia and Gender Transposition, Childhood, Adolescence and Maturity, New York 1986.
18