11
nej sprowadza się do tego, że przedsiębiorstwo robi coś lepiej lub inaczej w porównaniu do swoich rywali lub zdolne jest do działań, których rywale nie są w stanie realizować, dzięki czemu osiąga lepsze od rywali wyniki.
Tak rozumiana przewaga konkurencyjna ma trzy podstawowe wymiary: rodzaj, rozmiar (wielkość) i trwałość, między którymi występować mogą różnego rodzaju zależności.
Rodzaj przewagi konkurencyjnej dotyczy sposobu wykonywania różnych czynności, procesów w przedsiębiorstwie. Mogą być one realizowane bardziej efektywnie, skuteczniej lub w szerszym zakresie, w porównaniu do rywali rynkowych.
Rozmiar przewagi konkurencyjnej może być rozumiany jako różnica parametrów opisujących różne czynności, procesy, zachowania w przedsiębiorstwie i u konkurentów.
Trwałość przewagi konkurencyjnej to okres, w którym przedsiębiorstwo posiada konkretną przewagę nad rywalami rynkowymi. W ramach walki konkurencyjnej konkurenci starają się wzajemnie likwidować przewagi, co prowadzi do ograniczania ich trwałości. Przewagi konkurencyjne tracić mogą również znaczenie w rezultacie zmian zachodzących na rynku, prowadzących do tego, że wartościotwórcze dotąd działania, postrzegane jako przewaga konkurencyjna, przestają takim być.
Przewaga konkurencyjna jest zatem czymś co tkwi wewnątrz przedsiębiorstwa, związana jest z tym co i jak przedsiębiorstwo potrafi robić. Zewnętrznym wyrazem przewagi konkurencyjnej jest oferta przedsiębiorstwa, dzięki której - jeżeli posiada ona w oczach klientów większą wartość od oferty konkurentów - przedsiębiorstwo osiągnąć może przewagę rynkową. Takie rozumienie przewagi konkurencyjnej wskazuje na jej ścisły związek z zasobami przedsiębiorstwa albowiem to co i jak przedsiębiorstwo robi (potrafi robić) zależy od wyposażenia w zasoby i sposobu ich wykorzystania.
Zasoby przedsiębiorstwa. Zdefiniowanie i szczegółowy opis zasobów oraz ich typologia mają istotne znaczenie dla podejścia zasobowego, głównie dlatego że nie wszystkie zasoby są jednakowo ważne z punktu widzenia poszczególnych wymiarów przewagi konkurencyjnej.
Sposób postrzegania zasobów przedsiębiorstwa przez nauki ekonomiczne ewoluował od perspektywy neoklasycznej, w ramach której analizowano dwa podstawowe, homogeniczne ich rodzaje kapitał i pracę do ich współczesnego postrzegania jako skomplikowanego, zróżnicowanego ze względu na wiele cech, zbioru składników materialnych i niematerialnych będących pod kon-