6099520242

— więcej materiałów, notatek i konspektów: www.econom.pl —

1. ANALIZA MAKROOTOCZENIA

Makrootoczenie nie jest jednakowe dla wszystkich przedsiębiorstw - tworzy im różne warunki zależne od regionu, branży, sektora itp.

Segmenty makrootoczenia:

a)    otoczenie ekonomiczne - wyznaczane przez kondycję gospodarki; najważniejsze wskaźniki to: stopa wzrostu, stopy procentowe, kursy¹ wymiany walut, poziom inflacji, stopa spożycia, poziom bezrobocia, poziom zadłużenia:

b)    otoczenie technologiczne - głównym jego elementem są zmiany technologiczne o różnym stopniu nieciągłości, czy' skali:

c)    otoczenie społeczne - głów ne trendy w społeczeństwach to: moda na „zdrowe” życie, rosnąca rola drobnych akcjonariuszy', odchodzenie od państwa opiekuńczego, utuwersalizacja potrzeb:

d)    otoczenie demograficzne

e)    otoczenie polityczne i praw nc - tworzy ramy działalności przedsiębiorstwa: główny trend to dercgulacja (znoszenie barier i zakazów)

f)    otoczenie międzynarodow e - układ współdziałania pomiędzy czynnikami wy stępującymi w otoczeniu krajowym a czynnikami znajdującymi się w otoczeniu zewnętrznym danego kraju: ważny jest tu problem międzynarodowej konkurencji

Koncepcje analiz makrootoczenia:

a)    koncepcja w ielorakich możliwości (bezscenariuszowa) - oparta na jednej wersji strategii rozwoju: sukces zależy od stopnia trafności identyfikacji szans i zagrożeń płynących z otoczenia: proces formułowania strategii oparty jest nie na prognozach, ale na dedukcji wniosków ze zmian otoczenia:

b)    koncepcja scenariuszowa - przygotowuje się wiele rodzajów' scenariuszy' odpowiadających różnym prognozom: dla wszy stkich opracowuje się strategie działania.

Szczegółowe metody analizy' makrootoczenia:

a)    ekstrapolacja trendów - na podstawie tendencji rozwojowej prognozuje się stan przy szły, zakładając, że zjawisko będzie zmieniało się podobnie jak w przeszłości ;

b)    analiza luki strategicznej - bada się nią dostosowanie istniejącej strategii i sposobów działania organizacji do wymogów otoczenia i prognozowanych zmian w otoczeniu: wyróżnia się trzy rodzaje luk: zgodność (kierunki zmian otoczeniu i w organizacji są zbliżone), luka nadmiaru (trendy w organizacji są silniejsze tuż w otoczeniu) oraz luka niedoboru (w otoczeniu zachodzą zmiany szybsze niż w przedsiębiorstwie):

c)    opinie ekspertów (metoda dclficka) - bazuje na opiniach ekspertów zbieranych w formie ankiet:

d)    metody scenariuszowe - służą analizie nieciągłych zmian otoczenia: występowanie takich zmian zmusza do uwzględniania wielowariantowych przewidywanych stanów otoczenia: metody scenariuszowe nie dają dokładnego obrazu przyszłości, ale zmuszają do przewidywania wpływu zmian na organizację i przygotowania odpowiednich strategii reagowania (w różnych wariantach).

Rodzaje metod scenariuszowych:

•    scenariusze możliwych zdarzeń i analiza tendencji i skutków,

•    scenariusze symulacyjne.

•    scenariusze stanów otoczenia.

•    scenariusze procesów w otoczeniu.

2. ANALIZA OTOCZENIA KONKURENCYJNEGO

Otoczenie konkurencyjne określa warunki funkcjonowania i rozwoju przedsiębiorstwa w danym sektorze i na danym geograficznie rynku.

Sektor - część przemysłu grupująca przedsiębiorstwa produkujące wyroby lub usługi o podobnym przeznaczeniu i sprzedające je na tym samym geograficznie tynku: często zwraca się również uwagę na wspólne źródła zaopatrzenia i zaspokajanie podobnych potrzeb.

Sektor można wyróżniać (segmentacja strategiczna):

a)    produktowe - określa się jakie produkty należą do tego samego sektora, a jakie są substytutami lub należą do sektorów pokrewnych

b)    geograficznie - ustala się granice sektora, czyli na jakim terenie sprzedawane są produkty danej grupy przedsiębiorstw

Cele analizy sektorowej:

=> zbadanie atrakcyjności sektora dla przedsiębiorstwa lub potencjalnego inwestora.

=> porównanie sektorów pod względem możliwości rozwoju działających w nich firm.

=> znalezienie nowych sektorów mogących stanowić nowe pole działania przedsiębiorstwa.

Segment strategiczny - wyodrębnione z działalności przedsiębiorstwa jednorodne produkty i rynki, które charakteryzują się wspólną kombinacją kluczowych czynników sukcesu i wymagają szczególnych umiejętności i zasobów do prowadzenia walki konkurencyjnej.

„Pięć sil” Portera:

a)    siła oddziały wania dostawców i możliwości wywieranie przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora.

b)    siła oddziaływania nabywców i możliwość wywierania przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora.

c)    natężenie walki konkurencyjnej w sektorze.

d)    groźba pojawienia się nowych produktów'.

e)    groźba pojawienia się substytutów.

2