6218157040

6218157040



Wprost z tej definicji wynika podstawowa własność prawdopodobieństwa: dla każdego zdarzenia A: 0 < P(A) < 1.

Przykład

(a)    Prawdopodobieństwo tego, że w rzucie symetryczną monetą wypadnie orzeł jest równe /-'(orzeł) = } bo (można oczekiwać, że) w dużej liczbie rzutów połowę razy wypadnie orzeł, a połowę reszka.

(b)    Prawdopodobieństwo tego, że w jednokrotnym rzycie kostką wypadnie 3 jest równe P(3) = i bo (można oczekiwać, że) w dużej liczbie rzutów każda ścianka wypadnie tyle samo razy, a więc w jednej szóstej rzutów wypadną 3 oczka.

Przykład

Tabela przedstawia zestawienie studentów pierwszego roku WZ, których uczyłem w semestrze zimowym (liczby trochę poprawione).

DSM (M)

DSFRiU (F)

razem

kobiety (k)

60

45

105

mężczyźni (m)

36

9

45

razem

96

54

150

Losujemy jedną osobę spośród tych studentów. Przestrzeń probabilistyczna (przykładowa):

6 = {kM, kF, mM, mF}.

Przykładowe zdarzenia: wylosowaną osobą jest kobieta k = {kM, kF}, wylosowaną osobą jest student/ka finansów F = (kF, mF}.

Przykładowe prawdopodobieństwa (każda osoba ma jednakowe szanse w losowaniu): P(k) = }|| = 0,7, P(F) = ^ = 0,36, P(mM) = f; = 0,24.    

Własności prawdopodobieństwa

Jeżeli zdarzenie A nigdy nie występuje, bez względu na liczbę wykonanych eksperymentów, to P(A) = 0 bo relatywna częstość jest równa zero. Takie zdarzenie nazywamy niemożliwym. Z drugiej strony, jeżeli zdarzenie A zachodzi zawsze to jego relatywna częstość jest równa 1, a więc P(A) = 1, takie zdarzenie nazywamy zdarzeniem pewnym.

Przykład

(a)    Wyrzucenie liczby oczek mniejszej niż 7, przy jednokrotnym rzucie zwykłą kostką jest zdarzeniem pewnym (bo liczba oczek na każdej ściance jest mniejsza niż 7). Prawdopodobieństwo tego zdarzenia jest równe 1.

(b)    Przy rzucie dwiema kostkami suma oczek zawsze jest większa lub równa 2, zatem prawdopodobieństwo zdarzenia „suma oczek na dwóch kościach jest równa 1” jest równe 0.

(c)    Ogólnie, jeżeli © jest przestrzenią probabilistyczną, to P(6) = 1 (6 jest zdarzeniem pewnym).



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
s10 11 Z powyższego wynika, że an+i — an > 0 dla każdego n E N, a więc a„+i > a„ każdego n E A
Własności prawdopodobieństwa 1.    Niech A,B,C będą zdarzeniami. Niech ponadto: P[A)=
s10 11 Z powyższego wynika, że an+i — an > 0 dla każdego n E N, a więc a„+i > a„ każdego n E A
Własności prawdopodobieństwa 1.    Niech A,B,C będą zdarzeniami. Niech ponadto: P[A)=
DSCF2534 126    4. Pojęcie i pewne własności prawdopodobieństwa Oznaczmy przez A zdar
zdj0 (5) Sortowanie: kopce i Right(z) return 2z+/ Własność kopca: dla każdego węzła / . który nie j
73834 s10 11 Z powyższego wynika, że an+i — an > 0 dla każdego n E N, a więc a„+i > a„ każdego
Metoda CPM Dla każdego zdarzenia w sieci wyznacza się: -    najwcześniejszy termin
9 WYKŁAD i. PODSTAWY RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA Z definicji gęstości wynika, że ma ona własności: a
IMG 1412094338 PODSTAWOWE WŁASNOŚCI FIZYCZNE ALUMINIUM Dla zachowania tej samej sztywności El belek
Dla wielkości fizycznych pochodnych tworzy się na podstawie ich równań definicyjnych i wynikających
Uwaga. Z definicji prawdopodobieństwa wynika, że dla każdego A 6 T. P(A) ^ 0. Ponadto, ponieważ .4 C
skanuj0224 (4) Z zależności 10.3 wynika, że najkorzystniejszą wartość X ustala się na podstawie włas
skanuj0009 (462) definicji dewiacji. U podstaw koncepcji Beckera leży nie wyrażone wprost przekonani
skanuj0224 (4) Z zależności 10.3 wynika, że najkorzystniejszą wartość X ustala się na podstawie włas
Wl. Systemy Zarządzania Bazami Danych (SZBD), definicja, podstawowe własności. Podstawowe pojęcia zw

więcej podobnych podstron