przeciętnego poziomu europejskiego. Na podkreślenie zasługuje dbałość o utrzymanie dobrego stanu technicznego aparatury pomiarowej.
Ocenia się, że pod względem liczby wykonywanych badań w porównaniu do innych krajów Europy sytuacja w Polsce nie jest zadowalająca. W przeliczeniu na jednego mieszkańca wykonuje się ok. 2 -4 krotnie mniej badań laboratoryjnych aniżeli w większości z tych krajów. Dotyczy to szczególnie badań laboratoryjnych realizowanych w zakresie, szeroko pojmowanej profilaktyki zdrowotnej, podstawowej opieki zdrowotnej. Przyczyny tej sytuacji są złożone. Niewątpliwie wpływ na tę sytuacje ma niski poziom oświaty zdrowotnej społeczeństwa, ale również niskie nakłady finansowe, brak wyraźnego sprecyzowania form finansowania badań w ramach kontraktów zawieranych przez Narodowy Fundusz Zdrowia zarówno w ramach podstawowej opieki zdrowotnej jak i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej oraz leczenia szpitalnego. O ile jeszcze Ustawa o Narodowym Funduszu Zdrowia przewiduje w odniesieniu do podstawowej opieki zdrowotnej przeznaczenie 15% stawki kapitacyjnej na badania diagnosty czne, w tym również na badania laboratoryjne, to w pozostałych działach nakłady na badania laboratoryjne pozostają jednym z anonimowych elementów składowych procedur medycznych. Tej anonimowości badań laboratoryjnych sprzyja brak w wielu dziedzinach rekomendacji/standardów określających jakie badania i na jakim etapie postępowania klinicznego pow inny być wykonywane.
Wśród personelu fachowego medycznych laboratoriów- diagnostycznych można wyodrębnić dwie grupy:
• diagnostów' laboratoryjnych (wg Ustawy o diagnostyce laboratoryjnej, Dz.U.Ol.100.1083, art 6 pkt. 1 grupa pracowników' z wyższym wykształceniem - osoby po kierunku analityka medyczna, osoby po studiach wyższych na kierunku: biologia, farmacja, chemia, biotechnologia, weterynaria które ukończyły dwuletnie studia podyplomowe i zdały egzamin oraz lekarzy od których wymagane jest również ukończenie tego samego rodzaju studiów podyplomowych
• technicy analityki - ze względu na likwidacje pomaturalnych szkól zawodowych, grupa ta ulega stopniowo likw idacji z powodu braku napływu nowych kadr.
Ustawa o diagnostyce laboratoryjnej z dnia 27 lipca 2001 r. (Dz.U.Ol.100.1083. z późniejszymi zmianami) jak i Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 kw ietnia 2004 r. w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytułu specjalisty przez diagnostów laboratoryjnych (Dz.U. 04.126.1319 z późniejszymi zmianami) unormowały zasady uzyskiwania specjalizacji przez większość diagnostów' laboratoryjnych. Odrębne przepisy dotyczą uzyskiwania specjalizacji w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej przez lekarzy.
Ponieważ z okresu poprzedzającego wprowadzenie w/w przepisów pozostała grupa pracowników laboratoriów', którzy wcześniej otworzyli specjalizację II stopnia to wśród osób zgłaszających się do egzaminów specjalizacyjnych można wyróżnić trzy grupy:
2