14 Wojciech Chruściel, Paweł Sulik
e, O = 1-2— |
(3) |
gdzie: e{ — mimośród u dołu lub u góry ściany (w zależności od sprawdzanego przekroju) uwzględniający moment zginający od obciążeń ze stropu oraz mimośrody niezamierzone i wywołane działaniem wiatru: t - gmbość ściany; fd - wytrzymałość obliczeniowa mura na ściskanie. Gdy pole przekroju poprzecznego ściany jest mniejsze niż 0,3 nr, wytrzymałość obliczeniową muru na ściskanie fd należy podzielić przez współczynnik yRd, który podany jest w Załączniku krajowym do normy (tabela 1). | |
Tabela 1. Wartość współczynnika yiu | |
Pole przekroju poprzecznego muru <0,04 0,10 0,20 [m2l |
>0,30 |
yRd 2,00 1,37 1,25 |
1.00 |
Uwaga: Dla wartości pośrednich pola przekroju muru, wartości VRd można interpolować liniowo. | |
Dodatkowo należy pamiętać, że zastosowanie współczynnika wymaganie opisane poniższym wzorem podane w EC6 w rozdziale 6.1.2.1: |
yRJ zastępuje |
(0,7+ 0,3 A) |
(4) |
gdzie: A - obciążone pole przekroju poprzecznego ściany wyrażone w m2. W przypadku określania współczynnika redukcyjnego dla przekroju środkowego norma PN-EN 1996-1-1 zezwala na dwie metody obliczeń. Według pierwszej metody zamiast mimośrodu e, do wzoru na &m stosuje się mimośród em. Druga metoda opisuje obliczanie współczy nnika redukcyjnego z uwzględnieniem smukłości ściany oraz modułu sprężystości. Zgodnie z drugą metodą otrzymuje się: | |
0„, = Axe 2 |
(5) |
gdzie: | |
A, =1-2-^— |
(6) |
X-0,063 u =- 0,73-U7^*Ł |
(7) |
gdzie: | |
ll |
(8) |
emk - mimośród w połowie wysokości ściany określony wzorem: emk =em+ek>0.05t |
(9) |
gdzie: em - mimośród działania obciążenia wg poniższego wzoru uwzględniający moment zginający od obciążeń ze stropu oraz mimośrody niezamierzone i wywołane działaniem wiatru; ek - mimośród wywołany pełzaniem określany wzorem:
hf ,-
ek =0,002 ę^—jtem (10)
V
gdzie: 0* - końcowy współczynnik pełzania, który można dobrać z tablicy w pkt. 3.7.4. normy [1], hef-wysokość efektywna przekroju obliczana wg pkt. 5.5.1.2 normy [1]: