lub grup językowych. Np. wspomniana wyżej „praktyczna znajomość języka hiszpańskiego” mogła być teraz wyrażona symbolem rozwiniętym 811,342'24.
Poddziały ze wskaźnikiem ' (apostrof) w dziale 81, zaproponowane w P-nocie P 88-7 i włączone do tablic UKD we wrześniu 1992 r., mają inny charakter niż poddziały z tym samym wskaźnikiem stosowane w kilkunastu innych działach UKD, np. w dziale 329 Partie i ruchy polityczne. Te wszystkie poddziały są bowiem poddziałami syntetycznymi: ich symbole są tworzone z elementów symboli głównych i nie są wymienione explicite; w działach UKD, w których dane poddziały syntetyczne występują, podaje się tylko zasady i przykłady syntezy symboli. Natomiast symbole ze wskaźnikiem ' (apostrof), które utworzono w dziale 81, służą do rozbudowy (a więc poniekąd analizy) symboli, nie są budowane z elementów symboli głównych i są prezentowane w formie jawnego wykazu („zadane listą"), stanowią więc, obok symboli poddziałów ze wskaźnikami — i .0, trzeci rodzaj symboli poddziałów analitycznych. Precedensowym rozwiązaniem w tym zakresie było wyodrębnienie w dziale 903 Prehistoria poddziałów OOS^ns Prehistoryczne formy kulturowe; te ostatnie poddziały też mają charakter poddziałów analitycznych (ich symbole są wymienione explicite i posłużyły jako wzór przy projektowaniu poddziałów ze wskaźnikiem ' w dziale 81).
P-nota P 88-7, podobnie jak pierwszy projekt z 1983 r., dotyczyła tylko rewizji językoznawstwa jako nauki oraz języków świata jako przedmiotu opisu i/lub badań.; nie objęła natomiast innych fragmentów UKD wyrażających aspekty językowe, tj. tablicy Ic, tablicy If oraz działów 82/89 Literatura piękna. Literatura w poszczególnych językach. Włączenie do tablic UKD zmian i uzupełnień w takim tylko zakresie, w jakim przedstawiono je w P-nocie P 88-7, oznaczałoby więc odstąpienie od obowiązującej od powstania UKD zasady, że symbole główne wyrażające poszczególne języki jako przedmioty badań mają rozbudowę równoległą do symboli poddziałów wspólnych języka, służących jako wzorzec rozbudowy. Przerwany zostałby związek pomiędzy symbolami oznaczającymi poszczególne języki jako obiekty badań a symbolami wyrażającymi fakt, że dane dokumenty zostały w tych językach napisane albo zostały z tych języków lub na te języki przetłumaczone, a poczwórna równoległość poddziałów UKD wyrażających aspekty językowe zostałaby zredukowana do równoległości potrójnej, gdyż odpadłoby jedno ogniwo. Opracowując przedmowę do P-noty P 88-7 piszący te słowa ostrzegł jej odbiorców przed ukazanymi wyżej konsekwencjami jej przyjęcia w takim stanie, w jakim została opublikowana, i zaproponował rozważenie możliwości rozciągnięcia nowej (opracowanej przez H. H.Wellischa) klasyfikacji języków na poddziały wspólne języka i poddziały dotyczące literatur w poszczególnych językach. Jednak nawet niektórzy członkowie FID/CCC nie byli wówczas przeświadczeni o konieczności zachowania równoległości pomiędzy symbolami oznaczającymi języki jako przedmioty badań a pozostałymi trzema fragmentami UKD wyrażającymi aspekty językowe; sądzono, że mniejszą „rewolucją" byłoby poddanie radykalnej rewizji tylko jednego ogniwa poczwórnej równoległości części UKD związanych z językami niż radykalne zrewidowanie wszystkich czterech ogniw, zwłaszcza szeroko stosowanej tablicy Ic. Argumentem na rzecz takiego stanowiska może być fakt, że wszystkie języki, które istnieją lub kiedykolwiek istniały, w liczbie kilku lub może nawet kilkudziesięciu tysięcy (zebrano dotąd prawie 20.000 nazw języków, a A. F. Majewicz zdołał sklasyfikować 5674 języki) [6], są lub mogą być przedmiotem badań, natomiast jakiekolwiek dokumenty napisano
27