Wprowadzenie
z równoległego funkcjonowania wielu parametrów wyceny, możliwości ich dostosowania do jednostki w ramach zasad (polityki) rachunkowości oraz z niejasnych zasad ujmowania korekt wartości. Celem artykułu S. Hońki jest syntetyczne przedstawienie kierunków zmian założeń koncepcyjnych IASB w zakresie wyceny na podstawie dokumentu dyskusyjnego IASB.
Procesy globalizacji przyczyniły się do rozszerzenia działalności podmiotów gospodarczych o transakcje dokonywane na rynkach międzynarodowych. Skutkuje to problemem rozliczania transakcji w walutach obcych w stosunku do waluty macierzystego kraju. Nieodłącznym problemem związanym z ujmowaniem transakcji w walutach obcych jest powstawanie różnic kursowych. D. Obrzeżgiewicz podjął próbę przedstawienia i porównania rozwiązań dotyczących rozliczania transakcji wyrażonych w walutach obcych według polskiego i międzynarodowego prawa bilansowego.
Poszukiwanie kompromisów pomiędzy koncepcjami stakeholders a sha-reholders, wartością godziwą a kosztem historycznym, dochowaniem wierności zasadom rachunkowości a zwiększaniem przydatności sprawozdań finansowych prowadzi do powstania wątpliwości, czy kompromis taki jest w ogóle możliwy. W poszukiwaniu wspomnianego kompromisu Z. Wierzbińska swoje rozważania koncentruje na metodach wyceny aktywów i pasywów wykorzystywanych w rachunkowości, a w szczególności na wycenie według kosztu historycznego i wartości godziwej, jako dwóch obecnie najbardziej znaczących metodach. Prezentuje również zagadnienia odnoszące się do użyteczności sprawozdań finansowych, użytkowników tych sprawozdań oraz ich oczekiwań informacyjnych.
Marzena Remlein