Założenia metodologiczne i koncepcja pracy
szczególnie dotyczy właśnie wartościowania15. W końcu, jak zauważa Lech Morawski, pisząc o wartościach i wartościowaniu: „Naukowiec, z tej choćby racji, iż zawodowo zajmuje się rozważaniem zagadnień praktycznych, ich dobrych i złych stron, ma nie tylko prawo, ale wydaje się nawet obowiązek wypowiadania się na ich temat"16.
W sposób konsekwentny rozważania są prowadzone także przy wykorzystaniu opisu normatywnego, co dotyczy zwłaszcza rozważań definicyjnych zawartych w rozdziale drugim książki oraz rozdziału piątego; tam zaś, gdzie jest to szczególnie uzasadnione, także opisu empirycznego, przy czym w tym zakresie, również ze względu na objętość pracy, starałem się raczej odsyłać do obszernej literatury tematu, niż przytaczać nadmiernie rozwinięte, choć niewątpliwie bardzo ciekawe, opisy stanów faktycznych. W wielu miejscach praca ma charakter interdyscyplinarny. Tam, gdzie jest to konieczne, zostały zawarte odwołania do estetyki jako działu filozofii, teorii i historii sztuki, a ponadto rozważań z zakresu historii kultury i nauki o cywilizacji. Jest to jednak uzasadnione zarówno przedmiotem badań, jak i faktem, że „współczesny świat skazuje także nas prawników na interdyscyplinarne wędrówki"17.
W książce wprowadzono pewne ograniczenia w zakresie wyznaczenia obszarów rozważań, co w szczególności dotyczy przedmiotowego zawężenia problematyki restytucji tylko do restytucji dóbr kultury, gdyż samo pojęcie restytucji znajduje w cywilistyce, w szczególności w anglosaskiej kulturze prawnej, znacznie szersze zastosowanie18. Dalej natomiast rozważania zostały ograniczone tylko do ruchomych dóbr kultury. Zostało to wyjaśnione i uzasadnione w rozdziale drugim książki. Również zmuszony byłem posłużyć się określonymi skrótami przy przedstawianiu poszczególnych koncepcji filozoficzno-prawnych. Z jednej strony starałem się dokonać takiego ich opisu, aby czytelnik niezorientowany w złożonej problematyce filozofii prawa oraz teorii prawa łatwo zrozumiał istotę problemu, z drugiej jednak strony, poprzestając często jedynie
15 Zob. S. Wronkowska, Z. Ziembiński, Zarys teorii praioa, Poznań 2001, s. 76; zob. też: Z. Ziembiński, Wstęp do aksjologii dla praionikóio, Warszawa 1990; por. też: M. Borucka-Arctowa, Problemy loartośaoioania w naukach praiunych, PiP 1968, z. 3.
16 L. Morawski, Co może dać nauce..., s. 15.
17 Ibidem, s. 47.
18 Por. P. Birks, An introduction to the Lazu of Restitution, Oxford University Press, Oxford-New York 1985, s. 9 i n.; G. Virgo, The Principles ofthe Law of Restitution, Oxford University Press, Ox-ford-New York 1999, s. 3 i n.; H. Dagan, The Law and Ethics of Restitution, Cambridge University Press, Cambridge 2004.
21