354 Tadeusz WILGAT
Powoływane parki różniły się znacznie wielkością, toteż przyrost ich łącznej powierzchni następował nierównomiernie. Znaczne powiększenie nastąpiło zwłaszcza w latach 90., gdy powstało kilka dużych parków. Wzrost zachodził nie tylko dzięki nowym obiektom, ale i przez powiększanie parków istniejących, chociaż więc w rzeczywistości odbywał się skokowo, można go zilustrować linią ciągłą (ryc. 1).
Ryc. 1. Przyrost powierzchni parków narodowych w Polsce Increase of total area of national parks in Poland
W końcu 2000 r. istniały w Polsce 22 parki narodowe o łącznej powierzchni 306 494 ha. Stanowiło to 0,98% obszaru kraju. Proces tworzenia parków narodowych nie jest zakończony. W 2001 r. powstał nowy obiekt, Park Narodowy „Ujście Warty” i można się spodziewać, że jeszcze inne, cenne przyrodniczo obszary uzyskają ten status. Aktualnie ogólna powierzchnia parków narodowych wynosi 314 450 ha, a jej udział wzrósł do 1,01 % (tab. 1).
Parki narodowe rozmieszczone są w kraju nierównomiernie (ryc. 2). Osiem znajduje się w pasie gór - dwa w Sudetach i sześć w Karpatach. W obrębie wyżyn środkowopolskich utworzono trzy parki - dwa na Wyżynie Małopolskiej i jeden na Roztoczu. Pozostałe rozrzucone są na niżu. Niziny środko-wopolskie mają ich siedem - część zachodnia, zwana Pojezierzem Wielkopolskim dwa, Nizina Mazowiecka jeden, Nizina Podlaska trzy i Polesie Lubelskie jeden. W pasie Pojezierzy położone są trzy - dwa na Pojezierzu Pomorskim i jeden na Mazurskim. Dwa parki usytuowane są na Pobrzeżu Bałtyckim.