106095408

Uniwersytet Rzeszowski

IMIĘ I NAZWISKO WYKŁADOWCY: Pracownicy zakładu grafiki warsztatowej i projektowej WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe informacje z zakresu kompozycji i samodzielnego rozwiązywania problemów związanych z tematyką zajęć.

CELE PRZEDMIOTU: Pogłębienie wiedzy na temat kompozycji wizualnej: oddziaływanie koloru, znaku graficznego, statyka i dynamika kompozycji, jednorodność i napięcia w obrębie kompozycji, analiza i synteza, wizualizacje będące interpretacjami pewnych pojęć i relacji między nimi, transponowanie komunikatów werbalnych na wizualne itp.

-    Rozwijanie zdolności abstrakcyjnego myślenia, dogłębnej analizy poruszanych problemów, umiejętnego transponowania ich na różne działania plastyczne (kolor, walor, linearyzm, kolaż, kompozycja przestrzenna; przestrzeń realna, zastana - stworzenie w niej własnej przestrzeni - wykreowanej w przestrzeni rzeczywistej - próba pewnego zapętlenia, swego rodzaju solipsyzmu).

-    Doskonalenie umiejętności podejmowania trafnych decyzji w budowaniu określonej kompozycji.

-    Pogłębienie zdolności wyboru tego co najistotniejsze (dla danego problemu) -Praca przy ograniczonych środkach

-    Działania swobodne - odpowiednie wykorzystanie zawartej w nich możliwości szeroko pojętej kreacji.

-    Rozwijanie zdolności logicznego myślenia oraz kształtowanie świadomości ponoszenia konsekwencji podejmowanych wyborów (realizacji będące ciągiem jakichś prac.

TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Kompozycja liternicza z liter gotowych. Kompozycja w kwadracie 30 x 30. Dwie wersje ćwiczenia: czarno-biała (bądź walorowa) i kolorowa. Kompozycja o charakterze swobodnym; litera traktowana jako "dźwięk", abstrakt, forma , znak. Należy użyć liter gotowych np. : wycinki z gazet, kalkotekst, wydruk komputerowy, itp. Można ingerować w literę poprzez ksero. Można też posłużyć się literami pisanymi odręcznie. Całe działanie ma być pewna formą zabawy. Kompozycja może mieć charakter swobodny, muzyczny. Ważna rola tła, dominanta. Należy zwrócić uwagę na relacje pomiędzy poszczególnymi literami (kolor, walor, kształt, wielkość itp.), ich działanie w stosunku do tła. Kompozycja może być złożona z wielu elementów, jak również ich ilość może być sprowadzona do minimum.

Ruch. Przejście ze stanu spoczynku poprzez ruch do stanu spoczynku. Start - pęd - zatrzymanie.

Próba oddania tego wrażenia przy pomocy działań wizualnych. Należy stworzyć trzy odrębne kompozycje stanowiące jednocześnie całość, z których każda odpowiada kolejnej fazie. Format modułu: A4 lub kwadrat 30 x 30. Dwie wersje: walorowa lub czarno-biała (3 moduły) i wersja kolorystyczna (3 moduły). Rytm od natury do syntezy. Ćwiczenie w którym kluczową rolę odgrywa powtarzalność elementów. Cykl kompozycji (4 czarno-białe/ walorowe i 4 w kolorze), z których każda pierwsza jest studium z natury (pejzaż, martwa natura, kompozycja figuratywna), kolejne zaś odchodzą od natury na rzecz tylko formalnych rozwiązań: układu plam, kresek itp., podkreślających rytmiczność kompozyq'i w kierunku coraz większej syntezy. Ostatnia kompozycja ma być jak najbardziej syntetycznym układem form, zredukowanych do najważniejszych elementów, konstruujących rytm, wyznaczających kierunki kompozycji. Rozwiązanie to powinno być jak najbardziej oszczędne w środkach. Należy unikać szkicowości. Każda ingerencja w płaszczyznę papieru powinna mieć charakter działania przemyślanego. Wersja kolorystyczna powinna uwzględniać wiedzę o oddziaływaniu barw, stąd zalecenie aby nie była ona mechaniczną kalką wersji czarno-białej. W końcowym efekcie uzyskujemy 2x4 = 8 kompozycji. Format modułu A4.

Wizualizacja abstrakcyjnych pojęć zestawionych w przeciwstawne pary. Cisza - dźwięk, pustka - pełnia, lekkość - ciężar, światło - ciemność, skupienie - rozproszenie itp. W efekcie końcowym mają powstać zestawy dwóch kompozycji (formatu A3), tworzących przeciwstawną parę. Wnikliwa analiza problemu, środki abstrakcyjne.

Toż-samo i inne. Znalezienie relacji między tymi pojęciami. Interpretacja i wizualizacja zagadnienia. Forma realizacji dowolna.

Kompozycja I. Przy pomocy jednej linii umieszczonej w kwadracie 30 x 30 cm stworzyć kompozycje: 1) jednorodną, statyczną, 2) o wyczuwalnych napięciach. Linia może być:- prosta, krzywa, łamana,- cienka, gruba,- gładka, poszarpana, itd. Można posłużyć się tłem, kolorem, fakturą. Kompozycja ma mieć charakter płaski, choć mogą się na niej pojawić działania przestrzenne na zasadzie płaskorzeźby. Kompozycja II. Stworzyć dowolną kompozycję płaską w kwadracie50 x 50 lub 30 x 30 cm 1) Taką, aby