1194639550

636

Uniwersalny potencjał dla rozpraszania protonów

Dla elastycznego rozpraszania protonów wykonano ogromną liczbę eksperymentów, dzięki temu do chwili obecnej nagromadzono obszerny materiał doświadczalny. Zawiera on dane o rozkładach kątowych w elastycznym rozpraszaniu na różnych izotopach i przy różnych energiach, jak również dane dotyczące polaryzacji i całkowitych przekrojów czynnych na reakcje. Ten materiał doświadczalny został użyty przez Perey’a do ustalenia ogólnych zależności w potencjale optycznym dla oddziaływania protonów [3].

Perey opracował wszystkie dostępne dane dotyczące jąder cięższych od Al i energii protonów od 9 MeY do 22 MeV. W tym obszarze energii i liczb masowych model optyczny powinien się dobrze stosować, a udział elastycznego rozpraszania z tworzeniem się jąder złożonych może być zaniedbany.

Perey zastosował potencjał optyczny zawierający następujące człony: Potencjał centralny część rzeczywista — Uf^r)

d

część urojona — W^f^r) _r 4a,lF_p — /₂(r) .

Potencjał spin-orbita

² U_8l d

MB    MM    m

r dr

Potencjał kulombowski

Ze^2 ,^2\
-—3 -|	dla r R
2RC \ rJ	o
Ze^2	dla r Rc

r

jest to potencjał równomiernie naładowanej kuli o promieniu R_r

1

*02^1 Z'' «2

1 - - exp

Ponieważ parametry geometryczne potencjału dla oddziaływania protonów powinny być takie same jak dla neutronów, Perey posłużył się war¹ ościami ustalonymi przez Bjorklunda i Fernbacha [1].

v'oi    r₀₂    1,25    fermi

a,    0,65    fermi

a,    0,47    fermi.