130859823

10 Przedmowa

3. Swobodny styl. Książka jest napisana żywym stylem i unika nadmiernych formalizmów.

Książka została przetestowana na zajęciach ze studentami. Powstała ona na podstawie moich wykładów z teorii gier i została poszerzona i udoskonalona w ciągu ostatniej dekady. Wstępną wersją tej książki posługiwałem się na moich zajęciach z teorii gier w University of California w San Diego oraz w Yale University. Korzystali z niej na zajęciach ze studentami Steven Tadelis w Stanford University, Ennio Stacchetti w University of Michigan i Charles Wilson w New York Univer-sity. Pierwsze wydanie książki było używane na zajęciach na wielu uniwersytetach. Udostępniłem je studentom jako uzupełniający podręcznik na moich zajęciach z teorii gier dla doktorantów i również na podstawowym cyklu wykładów z mikroekonomii. Drodze do gotowej opublikowanej książki towarzyszyły wnikliwe komentarze profesorów, recenzentów, kolegów i - w znacznym stopniu - studentów. Jestem dumny, że opinie studentów były w przeważającej większości pozytywne.

Książka została podzielona na cztery części. W części I przedstawiłem standardowe sposoby reprezentacji gier i starannie zdefiniowałem i zilustrowałem pojęcia strategii i oceny zachowań. Ze względu nawagę pojęcia strategii i dlatego, że studenci, którzy go nie przyswoją, mają potem coraz większe kłopoty, rozpocząłem formalną część książki od opisowej dyskusji postaci ekstensywnej giy. Materiał z części I można wyłożyć w ciągu kilku wykładów; jest to inwestycja, która później zwróci się z nawiązką.

W części II przedstawiłem pojęcia używane w analizie sytuacji strategicznych, w części III dokonałem przeglądu bardziej subtelnych pojęć potrzebnych do analizy sytuacji dynamicznych, a w części IV opisałem gry z udziałem „Natury”¹ i gry z niekompletną informacją. W każdej części przykłady ilustrują abstrakcyjne pojęcia i stosowaną metodologię. Omówiłem również różnego rodzaju „konflikty strategiczne”; wspomniałem też o instrumentach, które pomogą je usunąć. Rozdziały 8,10,16,21,23, 27 oraz 29 poświęciłem zastosowaniom; wykładowcy z pewnością zechcą przesunąć akcenty, uzupełnić i pozmieniać je zgodnie ze swoimi upodobaniami. Zastosowania przedstawione w książce mogą zostać okrojone, a nawet całkiem pominięte i nie będzie z tego powodu tragedii. Prawie wszystkie rozdziały zawierają przykładowe zadanie z kompletnym rozwiązaniem, po czym następują zadania przeznaczone do rozwiązania przez Czytelnika.

Niektórzy wykładowcy - zwłaszcza ci, którzy uczą w systemie kwartalnym - będą chcieli pominąć część materiału. Z moich doświadczeń wynika, że większość materiału da się przerobić w ciągu dziesięciotygodniowych zajęć, ale wtedy trzeba pominąć część zastosowań. Myślę, że wykładowcy dysponujący dziesięcioma tygodniami zajęć poradzą sobie z tym. Jak wspomniałem wcześniej, można pomi-

1

W teorii gier terminem tym określa się gracza postępującego w sposób losowy, a nie strategiczny. Np. przy grze w biydża to natura rozdaje karty (przyp. red.).