1464646884

II. Zastosowanie wzorów Hendersona-Hasselbalcha do przewidywania pH przy jakim wytrąci się osad

a)    pH poniżej którego wytrąci się słaby kwas z roztworu własnej soli

pH = pKa + lg(C - Co)/Co C - stężenie molowe soli [mol/1]

Co - stężenie molowe (rozpuszczalność) kwasu [mol/1] n moli = g/masa molowa wzór skrócony: pH = Qa + lg g

Qa - wartość pH, przy których z 1% roztworu substancji będącej solą słabego kwasu z mocną zasadą zacznie się wydzielać trudno rozpuszczalny osad kwasu g - stężenie roztworu soli [g / lOOg]

b)    pH poniżej którego wytrąci się słaba zasada z roztworu własnej soli

pH = pKw - pKb + lgCo/(C-Co) pKa + pKb = pKw; pKw = 14 pH = pKa + lg Co/(C - Co)

C - stężenie molowe soli [mol/1]

Co - stężenie molowe (rozpuszczalność) zasady [mol/1] g - stężenie roztworu soli [g / lOOg]

Im mocniejszy kwas tym jego pKa mniejsze.

Im mocniejsza zasada tym jej pKa większe.

Każda dwójka studentów wykonuje jedną receptę:

Rp.

Phenobarbitali natrici Papaverini hydrochloridi Aquae purificatae M.f.mixt.

ad

0,2

100,0

Przygotować mieszankę ze zmienną ilością soli sodowej fenobarbitalu (0,2; 0,25; 0,3; 0,35; 0,4; 0,45; 0,5; 0,55; 0,6; 0,65; 0,7; 0,75; 0,8). Sól sodową fenobarbitalu oraz chlorowodorek papaweryny rozpuścić oddzielnie w wodzie, biorąc odpowiednio do każdej substancji połowę jej przepisanej ilości. Zmierzyć pH obu otrzymanych roztworów. Roztwory te zmieszać razem i zmierzyć ponownie pH.

Oznaczyć:

pH poszczególnych roztworów przed ich zmieszaniem, pH roztworu po zmieszani

str. 8