Jak wiadomo, dzieci nie przychodzą na świat z wrodzoną umiejętnością mówienia. Nabywają ją w ciągu pierwszych lat życia, słuchając głosów z najbliższego otoczenia. Rodzina ma duży wpływ na rozwój mowy i kształtowanie się umiejętności językowych dziecka, szkoła jednak ma wpływ największy. Dopiero w niej uczeń poznaje słownictwo używane w wielu różnych dziedzinach wiedzy. W podstawie programowej kształcenia ogólnego czytamy: „Jednym z najważniejszych zadań szkoły podstawowej jest kształcenie umiejętności posługiwania się językiem polskim, w tym dbałość o wzbogacanie zasobu słownictwa uczniów. Wypełnianie tego zadania należy do obowiązków każdego nauczyciela”.
Program nauczania „Teraz polski!” eksponuje zatem wszystkie aspekty języka: mówienie, słuchanie, czytanie oraz pisanie. A rolą nauczyciela jest takie zaaranżowanie współpracy z rodzicami lub opiekunami dziecka, aby zainspirować ich do wspierania jego postępów w nauce. Zdolności językowe w dużej mierze wpływają na przebieg życia człowieka, zarówno w sferze osobistej, jak i zawodowej. Im pewniejszy sposób mówienia -bardziej płynny, poprawny składniowo, klarowny, spójny logicznie - tym lepiej przecież odbierany jest nadawca.
Zadania nauczyciela języka polskiego
,Język polski” jest bardzo ważnym przedmiotem na II etapie nauczania z wielu względów. Najbardziej istotną umiejętnością, którą powinno nabyć dziecko w szkole podstawowej, jest czytanie ze zrozumieniem. Umiejętność ta warunkuje proces uczenia się na dalszych poziomach edukacji.
Nauczyciel języka polskiego odgrywa istotną rolę w życiu ucznia, może mieć duży wpływ na przebieg procesu budowania zespołu klasowego - niejednokrotnie większy niż wychowawca, który często spędza z klasą tylko dwie godziny tygodniowo. To od postawy nauczyciela polonisty, jego umiejętności budowania dobrych relacji oraz cech osobowości w dużej mierze zależy nastawienie dziecka do nauczanego przedmiotu. Jeżeli uczeń lubi nauczyciela, to interesuje się przedmiotem, aktywnie uczestniczy w lekcji, chętniej odrabia prace domowe.
Podstawą konstrukcji programu, a tym samym podręczników „Teraz polski!”, jest założenie, że główną metodą nauczania języka polskiego jest tworzenie sytuacji dydaktycznych umożliwiających kształcenie kompetencji językowych uczniów. Dla rozwoju języka dziecka kluczowa jest interakcja - wymiana komunikacyjna pomiędzy nadawcą i odbiorcą, która stymuluje zdobywanie zarówno doświadczeń językowych, jak i społecznych.