1864814800

zawierających mocznik są znacznie trudniejsze w realizacji, z uwagi na jego niską stabilność termiczną (groźba wytwarzania nadmiernej ilości biuretu - substancja szkodliwa dla roślin oraz straty azotu w czasie procesu) oraz z uwagi na silne upłynnianie granulowanych mieszanin przez mocznik, co zmusza do stosowania znacznie łagodniejszych warunków granulacji, suszenia i klasyfikacji produktów. Wytwórcy nawozów w Polsce stosują szereg metod granulacyjnych do wytwarzania szerokiej gamy nawozów jedno i wieloskładnikowych. W zależności od czynników ekonomicznych, gospodarczych oraz możliwości produkcyjnych własnych instalacji indywidualnie dobierają bazę surowcową do komponowania nawozów wieloskładnikowych.

Metody granulacji nawozów wieloskładnikowych

Granulacja to procesy fizykochemiczne i fizykomechaniczne zapewniające formowanie cząstek o określonych rozmiarach, kształcie, strukturze i zadanych właściwościach fizykochemicznych⁴*.

Główne metody granulacji to:

•    granulacja przesypowa (bębnowa, talerzowa) - granulacja mieszanki surowców sypkich z użyciem czynnika granulującego w postaci cieczy,

•    granulacja metodą kompaktowania - granulacja mieszanki surowców sypkich,

•    granulacja wieżowa - granulacja ze stopu (mocznik, saletra amonowa),

•    granulacja mieszarkowa - granulacja surowca w postaci pulpy na zawrocie oraz mieszanki surowców sypkich z użyciem pulpy procesowej i zawrotu,

•    granulacja mechaniczna (kombinacja metod) - granulacja mieszarkowa w połączeniu z bębnem granulacyjnym, talerzem lub w połączeniu z suszarnią spełniającą rolę granulatora bębnowego w pierwszej części suszarki.

Głównymi celami granulacji nawozów jest poprawa ich sypkości, gęstości i właściwości transportowych, zwiększenie rozmiarów i masy cząstek umożliwiających bezpieczny i równomierny rozsiew, zmniejszenie zawartości pyłu i zapylenia w transporcie i przy obróbce, wytwarzanie mieszanin nie segregujących się cząstek oraz nadanie cząstkom istotnych założonych właściwości fizykochemicznych⁴*.

Nawozy wieloskładnikowe w postaci granulowanej, otrzymywane są przy znacznym udziale procesów chemicznych. Pomimo znacznej różnorodności rozwiązań techniczno-aparaturowych wytwórni nawozów kompleksowych, można wyróżnić trzy zasadnicze typy procesów. Jeden z nich operuje głównie surowcami stałymi, a dodatkowo wprowadza się substancje ciekłe (woda, kwasy: siarkowy, fosforowy) i gazowe (para wodna, amoniak), w ilościach niezbędnych do wytworzenia spoiwa wiążącego pyliste składniki w trwałe