223428024

110 Stanisław Leszczycki

M. Klimaszewski:    Ober einige Methoden der Hangforschung

in den Karpathen.

2.    Komisja Klasyfikacji Geograficznych Książek i Map:

B. W i n i d:    Status in Geographical Bibliography.

3.    Komisja Geomorfologii Peryglacjalnej:

J. D y 1 i k:    Phases d’une periode froide reuelees par les etudes

sedimentologiąues.

J. D y 1 i k:    Presentation des cartes periglaciaires mondiales.

A. J a h n:    Quantitave Analyses oj some oj Periglacial Processes in

Spitsbergen.

4.    Komisja Atlasów Narodowych:

S. Leszczycki, B. Winid: Bibliographie des atlas nationaux.

5.    Komisja Sedymentacji Brzegowej:

R. Galon: Problem oj Geomorphological Classijication oj the Polish Coast.

6.    Komisja Geomorfologii Stosowanej:

R. Galon: Sur la carte geomorphologiąue de la Pologne.

M. Klimaszewski:    Ober praktische Bedeutung der geo-

morphologischen Kartę.

7.    Komisja Nauczania Geografii w Szkole:

J. B a r b a g:    The Role and Importance oj Geography in the Edu-

cation System oj Poland.

Poza wymienionymi również w innych komisjach geografowie polscy brali czynny udział. Szczególną aktywność wykazała Komisja Geomorfologii Peryglacjalnej, która odbyła 3 posiedzenia pod przewodnictwem prof. J. D y 1 i k a. Komisja ta jest uważana za jedną z najlepiej pracujących w MUG. Prace Komisji są szczególnie ważne w okresach między kongresami, ustalają one bowiem problematykę, metody badawcze, koordynują prace w skali międzynarodowej. Komisje składają się z 6 członków rzeczywistych oraz z pewnej liczby członków korespondentów. Zarząd MUG przywiązuje do ich pracy szczególną wagę.

W czasie obrad Kongresu urządzono w Sztokholmie 5 wystaw: 1) atlasów narodowych i map tematycznych, 2) map ludnościowych, 3) starych planów i map ilustrujących rozwój krajobrazu kulturalnego Szwecji 1630—1960, 4) współczesnych map Szwecji, 5) międzynarodowej literatury geograficznej. Polska brała udział w dwóch pierwszych wystawach.

Na XIX Kongres zgłosiło się ponad 1700 uczestników. Oczywiście nie wszyscy na Kongres przybyli. Uczestnicy reprezentowali 66 państw. Biorąc pod uwagę listę zgłoszeń najliczniejsze były delegacje następujących krajów: 1) USA — 427 osób, 2) Szwecja — 212, 3) W. Brytania — 150, 4) Francja — 102, 5) ZSRR — 100, 6) NRF — 94, 7) Włochy — 87, 8) NRD — 52, 9) Kanada — 50, 10) Norwegia — 44, 11) Polska — 36. Polacy na Kongresie stanowili więc około 2°/o.

Delegacja polska, podobnie jak delegacje z innych państw socjalistycznych, składała się z dwóch zasadniczych członów: a) delegacji oficjalnej oraz b) z uczestników wycieczki „Orbis“ specjalnie zorganizowanej przez Polskie Towarzystwo Geograficzne na Kongres (na koszt uczestników). Ponadto 4 osoby wyjechały na Kongres indywidualnie.