226618236

DERMATOLOGIA NA CO DZIEŃ - POKAZ PRZYPADKÓW

Skórne manifestacje tocznia rumieniowatego układowego przypominające inne choroby dermatologiczne - prezentacja trzech przypadków klinicznych

Mariusz Sikora¹², Katarzyna Polak-Witka¹,

Joanna Czuwara¹, Małgorzata Olszewska¹, Lidia Rudnicka^1,3

'Katedra i Klinika Dermatologiczna Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego ²Zakład Fizjologii i Patofizjologii Eksperymentalnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego 'Zakład Neuropeptydów Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej w Warszawie

Wprowadzenie. Toczeń rumieniowaty układowy (ang. systemie lupus erythematosus - SLE) jest zaliczany do grupy autoimmunologicznych chorób tkanki łącznej i ma zróżnicowany obraz kliniczny. Zmiany skórne, należące do najczęstszych objawów choroby, podzielono na postać ostrą, podostrą i przewlekłą. Jednak pierwsze objawy skórne SLE nie zawsze mają typowy charakter i mogą się upodabniać do innych jednostek chorobowych.

Cel pracy. Przedstawienie trzech pacjentek z rozpoznaniem SLE, u których choroba rozpoczęła się nietypowymi zmianami skórnymi.

Opis przypadków. Przypadek 1: Pacjentka, lat 25, skierowana z podejrzeniem rumienia wielopostado-wego, w związku z utrzymującymi się od 2 tygodni wykwitami rumieniowo-obrzękowymi, przypominającymi kształtem tarczę strzelniczą. Obraz histologiczny wycinka skóry ze zmian zawierał cechy charakterystyczne zarówno dla rumienia wieloposta-ciowego, jak i tocznia. Rozpoznanie: zespól Rowel-la. Przypadek 2: Paq'entka, lat 18, trafiła do Kliniki w trybie nagłym z wstępnym rozpoznaniem zespołu Stevensa-Johnsona. Przy przyjęciu na błonie śluzowej jamy ustnej stwierdzono nadżerki pokryte suro-wiczo-ropną wydzieliną oraz nawarstwione, krwotoczne strupy na czerwieni wargowej. Rozpoznanie: owrzodzenia jamy ustnej w przebiegu SLE. Przypadek 3: Pacjentka, lat 59, przyjęta w celu rozpoznania przyczyn pokrzywki przewlekłej. Bąble pokrzywkowe utrzymywały się ponad 24 godziny, a część charakteryzowała się komponentem krwotocznym i ustępowaniem z pozostawieniem przebarwienia. W badaniu histopatologicznym stwierdzono cechy leukocytoklastycznego zapalenia naczyń. Rozpoznanie: pokrzywka naczyniowa w przebiegu SLE. W powyższych przypadkach po badaniu podmiotowym i przedmiotowym oraz otrzymaniu wyników badań laboratoryjnych i immunologicznych, na podstawie kryteriów SLICC, ustalono rozpoznanie SLE.

Wniosku Spektrum objawów skórnych tocznia jest bardzo szerokie i może imitować inne dermatozy. Świadomość występowania nietypowych objawów skórnych w przebiegu SLE może przyspieszyć postawienie właściwej diagnozy i rozpoczęcie leczenia.

Długotrwała remisja pęcherzycy zwykłej po leczeniu rytuksymabem - opis przypadku

Mariusz Sikora'², Marta Makowska¹,

Marta Sar-Pomian¹, Małgorzata Olszewska¹,

Lidia Rudnicka^1,3

'Katedra i Klinika Dermatologiczna Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego "Zakład Fizjologii i Patofizjologii Eksperymentalnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego 'Zakład Neuropeptydów Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej w Warszawie

Wprowadzenie. Rytuksymab jest chimerycznym ludzko-mysim przeciwciałem monoklonalnym, powodującym niszczenie limfocytów B i pre-B poprzez wiązanie się z przezbłonowym antygenem CD20. Wyniki badań klinicznych wskazują na skuteczność rytuksymabu w ciężkich i opornych na leczenie postaciach pęcherzycy.

Cel pracy. Przedstawienie przypadku pęcherzycy zwykłej skutecznie leczonego rytuksymabem.

Opis przypadku. Pacjent 20-letni hospitalizowany w Klinice Dermatologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu rozsianych zmian nadżerkowych zlokalizowanych na błonach śluzowych jamy ustnej i narządów płciowych, na skórze klatki piersiowej, twarzy oraz skórze owłosionej głowy. Metodą immunolluorescenq'i bezpośredniej wykryto związane in vivo złogi IgG(++) w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka. Miano przeciwciał w surowicy oznaczone metodą immunofluorescenqi pośredniej wynosiło 2560 na przełyku małpy i 640 na przełyku świnki morskiej. Na podstawie obrazu klinicznego i wyników badań immunopatologicznych rozpoznano pęcherzycę zwykłą. W leczeniu zastosowano początkowo pred-nizon (1 mg/kg m.c.) w skojarzeniu z azaliopryną (3 mg/kg m.c.). Ze względu na nieskuteczność leczenia immunosupresyjnego oraz wystąpienie działań niepożądanych glikokortykosteroidów (zespół Cushinga, depresja) zdecydowano o rozpoczęciu leczenia biologicznego. Włączono rytuksymab w pojedynczym cyklu, podanym dwukrotnie w dawce 1000 mg z odstępem 2-tygodniowym. Utrzymano

399

Przegląd Dermatologiczny 2015/5