Fakt, w jakim ludzie pojmują daną sytuację, wpływa na ich wzajemne interakcje. Większość dostosowuje swoje działania do działań innych. Przykładem może być chociażby pogłoska o znaczącym wzroście ropy naftowej na rynkach światowych. Słysząc ją ludzie mogą pospieszyć do dyspozytorów paliw płynnych, aby jeszcze przed podwyżką zatankować swój samochód. Reasumując: „Interakcja społeczna jest serią prób i błędów sprawdzających definicję sytuacji wyrażane przez innych uczestników tego samego kontekstu społecznego.24” W dobie współczesnej techniki i technologii informacyjnej coraz powszechniejsze staje się stosowanie mediów komunikacyjnych. Występuje coraz więcej interakcji pośrednich. Kontrahenci mogą prowadzić z daleka wideokonferencje i rozmowy telefoniczne niekiedy nawet z drugiego krańca globu i nie stanowi to już żadnego problemu. Odległość przestała zatem tutaj odgrywać decydującą rolę, podobnie zresztą jak czas. Dawniej list lotniczy z Ameryki do kraju szedł trzy tygodnie, więc pojedyncza interakcja z rodziną, zanim nadeszła odpowiedź trwała co najmniej sześć tygodni. Dzisiaj za pośrednictwem poczty elektronicznej można wymieniać e-maile ze znajomym z Kalifornii w ciągu kilku sekund.
J.H. Turner wyróżnia następujące rodzaje interakcji:
- interakcja niezogniskowana- w czasie, której spotykają się oraz dostrzegają nawzajem, co najmniej dwie jednostki, nieznające się uprzednio i nieoczekujące, że w czasie tej interakcji, nie zaplanowanej i nienakierowanej na żaden wspólny cel, zaznajomią się ze sobą, np. interakcja, w jaką wchodzą pacjenci w poczekalni (obecność innych ludzi i kontakt wzrokowy oddziałują na zachowanie jednostek, skłaniając je do konformizmu wobec społecznie aprobowanej sytuacji)
- interakcja zogniskowana - w czasie, której spotykają się, co najmniej dwie jednostki znające się wcześniej, lub też oczekujące, że w trakcie trwania interakcji, zaplanowanej w pewnym wspólnym celu (np. konferencja naukowa lub turniej szachowy), zaznajomią się ze sobą
- interakcja symboliczna- opiera się na interpretacji wzajemnych zachowań, dokonującej się na poziomie symbolicznym, za pośrednictwem symboli
- interakcja transakcyjna- nacisk jest w niej położony na proces wymiany nagród i kar albo praw i obowiązków pomiędzy partnerami (analiza transakcyjna)
- interakcja typu twarzą w twarz- bezpośrednia; charakteryzuje się tym, iż zaangażowane w nią jednostki nawiązują ze sobą bardzo osobisty kontakt i znajdują się w bliskim sąsiedztwie fizycznym.
24 N. Goodman, Wstąp do socjologii, Poznań 2001, s. 99.
13