14
A. Nowicki - Marzec 1995. Topologia i geometria różniczkowa
Definicja 2.6.1. Brzegiem kostki In nazywamy zbiór
dl" = {(ai,...,an) € a* = 0 lub <Zj = 1, dla pewnego i}.
Definicja 2.6.2. Przez Pn(X,p) oznaczamy zbiór wszystkich ciągłych odwzorowań a : /” —* X takich, że a(dln) = {p}.
Definicja 2.6.3. Mówimy, że odwzorowania <r, r : /" -—* X, należące do Pn(X,p) są homotopij-nie równoważne jeśli są homotopijne względem brzegu dln, tzn., jeśli istnieje ciągle odwzorowanie F : /" x I —* X takie, że
F(y, 0) = a(y), dla y G
F{y, 1) = r(y), dla y e
F(y,t) = p, dla y€dln, t € I.
Powyższa relacja homotopijności jest relacją typu równoważności w zbiorze Pn(X,p). Klasy abstrakcji oznaczamy przez [cr]. Zbiór wszystkich klas abstrakcji oznaczamy przez nn(X,p). Mnożenie w n„(X,p) definiuje się jako
gdzie
gdy 0 < ti < gdy 5 < ti < 1.
Mnożenie to jest poprawnie zdefiniowane. Zbiór n„(X,p), z takim mnożeniem jest grupą.
Stwierdzenie 2.6.4 ([16] 156).
(1) Jeśli istnieje droga a € D(p,q), to grupy irn(X,p) i nn(X,q) są izomorficzne.
(2) Jeśli przestrzenie X i Y mają ten sam typ homotopii, to ich n-te grupy homotopii są izomorficzne.
(3) Jeśli n ^ 2, to grupa irn(X,p) jest abelowa.
(4) Niech X, Y będą przestrzeniami topologicznymi i niech f : X —* Y będzie funkcją ciągłą. Określa się wtedy, w sposób funktorialny, homomorfizm grup f, : nn(X,p) —* n„(Y, f(p)). Jeśli wszystkie homomorfizmy /* (dla każdego n ^ 1) są izomorfizmami, to f jest homotopijną równoważnością. KI
Hipoteza 2.7.1 (Poincar’e, 1895). Jeżeli X jest zwartą, spójną i jednospójną rozmaitością (topologiczną) wymiaru 3, to X jest homeomorficzne z trójwymiarową sferą §3.
Hipoteza ma naturalne uogólnienie na wszystkie wymiary n > 2. Dla n = 2 problem rozstrzygnął pozytywnie sam Poincare. W 1961 roku S. Smalę podał dowód dla n ^ 5, a w 1981 roku M. Friedman dla n = 4 (patrz [5]). Pozostała do rozstrzygnięcia tylko klasyczna wersja tej hipotezy.