2649164830

badawczej powstrzymuje runie ocf krytyki, że nie próbowała użycia nowszych metod fosforylacji. Na miejscu doktorantki pokusiliby się tek o hmą, niż użycie kolumny z lyEAE-Sepbade^em, metodę ©czyszessMiia doeelowych pochodnych 5’mwtofosft*anów gwraozyny. Chodzi mi główni© o pracochłonność te) metody, zwłaszcza, że kajktydatka przygotowała kilkanaście toliofo pochodnych, Z własnego doświadczenia wiem, to podobne pochodne dobrze rozdzielają się ma stltkatofowyelh jisłyiach TLC rozwijanych w odpowiednio dobranej mieszaninie wody i aectonftryio. Ostatni etap tego cyklu syntezy to meiylowanfe w pozycji N7 5 ’ ■ -nsonofosfónift ów N2-podstewkmyc)i pochodnych gtieetozytły. »© tego echu wżyte klasycznego podejścia, polegającego n» traktowaniu swbstrata jodkiem metylu, co pozwoliło otrzymać pożądane podstawione pochodne gaanozymy.

Bardzo fotoresujące były ttkte dwie pochodne, w których podstawnik w pozycji N2 zawierał wiązanie potrójne (atkinowe). Pozwolił© to mgr Piecyk, uzyskać poprzez cykloaddycję Htofegnw odpowiedni© pochodne zawierające w pozycji N2 podstawiony pferśctoó trinstolowy. Chcąc zapewnić optymalne warunki syntezy tych pochodnych kandydatka sprawdziła kilka aJlmatywnych metod decydując się w końcu na podejście oparte o bKTaBtiBOwaną pochodną guanozyny i odpowiedni azydek. Podeście takie jest o tyło optymalne, że użycie różnych azydków może prowadzić do powstania różnych pochodnych i rzeczywiście doktorantka wychodząc z dwóch pochodnych N2-aikbowamycb guanozyny przygotował® pięć pochodnych triazofowyeh.

Mgr Piecyk przygotowała też szereg pochodnych    pmmyay !wł> jej N2,N2«

dimctylowajjych analogów i zawierających w pozycji N? różnego typuj podstawniki. Podobnie, jak dla pochodnych guanozyny omówionych wcześniej, wybór podstawników w pozycjach N2 i N? gnanewyny podyktowany był uzyskaniem optymalnej inhibicji translacji mRNA. Także w tym przypadku stofkto* podstawników gwanozymy została wybrana w oparem o badania kiystelografiezn© kompleksów białka elFdE i różnych analogów kapu.

.fest rzeczą niezwykłe cenną, te nsgr Piecyk »io tylko ^syntetyzowała szereg podstawionych pochodnych 5Mnomfodbnnni guanozyny, ale tekto przeprowadziła badania biologiczne, w których w układach be/komóirkowych badała ich wpływ jis inhibicję translacji mRNA. l>la pięcia z nich mgr Piecyk wykonała pomiary inhibicji translacji (JCsc) w beżtomćfkowyin ekstrakcie z rctikulocytów króliczych. Większość z nkh wykazał® inhibicje na poziomie referencyjnego W-metyletTIT om KZ-metylowanego kap: (n^GpppG). hrtwesującym byłoby się dowiedzieć, czemu badania teki© ograniczyła .jedyni© dla pięciu pochodnych guanozyny (przygotowała ich przecież 20) orm czym tłumaczy ich dość ograniczoną aktywność infaibojącą. Czy znaczy to, to struktura wybranych podstawników alkilowych pochodnych GMP nie była optymalnie przewidziana?