W celu przeprowadzenia analizy posłużono się propozycją strategii translatorskich (i tzw. negatywnych procedur), stosowanych jako metody przekładu gier językowych z języka polskiego na język niemiecki, zawartą w monografii Z. Tęczy „Das Wortspiel in der Ubersetzung. Stanisłam Lems Spiele mit dem Wort ais Gegenstand interlingualen Transfers” (1997), a wcześniej sformułowaną przez F. Heiberta w pracy “Das Wortspiel ais Stillmittel und seine Ubersetzung" (1992). Wzorcem, który posłużył do oceny poziomu ekwiwalencji przekładu była pięciostopniowa skala rodzajów ekwiwalencji zaproponowana przez P. Kostę w pracy pod tytułem „Probleme der Svejk-Ubersetzungen
in den west und siidslavischen Sprachen. Linguistische Studien zur Translation literarischer Texte” (1986)1.
Praca składa się z dwóch części: pierwszej - poświęconej zagadnieniom teoretycznym oraz części drugiej - praktycznej, w której skoncentrowano się wyłącznie na badaniu analitycznym, wyznaczonym przez cele badania i przyjętą hipotezę roboczą. Autorka szczególną uwagę poświęciła części praktycznej pracy.
Część pierwsza zawiera trzy rozdziały. Pierwszy rozdział pt. „Z badań nad frazeologią” obejmuje przegląd badań nad frazeologią począwszy od XIX wieku aż do czasów współczesnych. W krótkim rysie historycznym omówiono wyniki prac badawczych rosyjskich, angielskich, niemieckich i polskich lingwistów, którzy stworzyli podwaliny polskiej i niemieckiej frazeologii. W rozdziale podjęto próbę uporządkowania terminologii frazeologicznej oraz definicji stałych związków wyrazowych. Uwagę kierowano szczególnie na te cechy charakteryzujące związek frazeologiczny, które umożliwiają odróżnienie go z jednej strony - od kolokacji, a z drugiej - od luźnych połączeń wyrazowych. Przedmiotem rozważań uczyniono także kwestię relacji semantycznych pomiędzy frazeologizmami, które to relacje mają bezpośredni wpływ na poprawność stylistyczną wypowiedzi ustnej lub pisemnej. Ze względu na wiele postrzeganych podobieństw w polskiej i niemieckiej frazeologii wskazano na wspólne źródła frazeologii języków europejskich. Rozdział pierwszy zamyka podrozdział poświęcony wybranym aspektom badań kontrastywnych z zakresu frazeologii. W rozdziale drugim zatytułowanym „Przegląd klasyfikacji związków frazeologicznych" na bazie literatury przedmiotu przedstawiono możliwości klasyfikacji polskich jednostek frazeologicznych. Z pola obserwacji wyłączono przysłowia i sentencje. Przegląd dotyczy dwóch podstawowych grup, tj. frazeologizmów w postaci kanonicznej i frazeologizmów zmodyfikowanych. Podział i klasyfikację uzupełniono licznymi przykładami, między innymi omówiono różnicę pomiędzy modyfikacją frazeologiczną a błędem frazeologicznym.
7
Szczegółowe omówienie rodzajów strategii i rodzajów ekwiwalencji zamieszczono w rozdziale pt. „Metodologia badania".