naukowej, jako przedmiot badań, w rzeczywistości pokrywają się przynajmniej częściowo i są nie do rozgraniczenia. Można mieć na-dzieję, że dalsze badania postępujące w trzech wymienionych kierunkach oraz wzrost stopnia poznania metod ilościowych doprowadzą do większej precyzji i uporządkowania w tym zakresie. Warto może równocześnie podkreślać wewnętrzne związki tych kierunków, które odzwierciedlają się w połączeniach bibliometrii, naukometrii i info2 netrii niż dążyć za wszelką cenę do ścisłego, ostatecznie chyba nieprzeprowadzalnego rozgraniczenia tych obszarów.
W świetle przedstawionych wcześniej definicji i wyjaśnień terminów, informetria została uznana za dyscyplinę (Nacke), dziedzinę badań (Blackert i Siegel). Znaczenie terminu tak ściśle jest związane ze stosowaniem metod, że nazywanie tego kierunku badań nauką czy dyscypliną wydaje się autorce niniejszego artykułu nieco przedwczesne .
Zastosowanie badań informetrycznych, o których tutaj będzie mowa, ogranicza się w zasadzie do analizy cytowań. Wyniki badań mają przynieść jakąś nową wiedzę o interesującej nas dyscyplinie, umożliwić ocenę stopnia jej dojrzałości przez wykrycie wpływu, jaki wywiera ona na inne nauki, w tym przypadku społeczne. Jak zaznaczono w tytulef posłużono się wyłącznie polskimi materiałami, aby zbadać to zjawisko w literaturze polskiej.
Spory nad zakresem i zasięgiem pola badań informacji naukowej wciąż trwają. Podejmuje się szereg badań nad informacją naukową jako dyscypliną, poszukując dla niej paradygmatów (T.D. Wilson14^) praw, które nią rządzą i stosując różne metody, najczęściej ilościowe dla określenia^ czym właściwie się ona zajmuje i jak zmienia-
14^Wilson T.D.: Nowy paradygmat badań w dziedzinie informacji nauko
wej: badanie przez działanie.“jagadnienia Informacji Naukowej" 1982 nr 1(40) s. 97-74.