31
jednocześnie z p nego uprzednio płatka ucha krew
arterializowana oraz z żyły łokciowej unieruchomionej podczas wysiłku kończyny górnej krew ylna przed rozpoczęciem wysiłku, natychmiast po zakończeniu poszczególnych obciążeń wysiłkowych oraz w2, 5 , 10 i 15 minucie po zakończeniu
wysiłku. W próbkach krwi arterializowanej i żylnej oznaczano ponadto stężenie jonów wodorowych oraz prężność tlenu i dwutlenku węgla pkt.III. i określano stężenie dwuwęglanów standardowych CSB} oraz nadmiar zasad CBE).
Wys kość progu anaerobowego przy stężeniu mleczanu 4 mmol " AT indywidualnego progu anaerobowego CI AT} oraz progu czanowego LT oznaczano indywidualnie na podstawie
zmian stężenia mleczanu we krwi arterializowanej i żylnej. Wysokość progu wentylacyjnego CVT} wytyczano na podstawie zmian wskaźników wentylacyjnych ryc , pkt.III.2 . Porównywano odpow e tym progom wartości stężenia mleczanu oraz
wskaźników równowagi kwasowo-zasadowej we krwi arterializowanej i żylne
U większości badanych współczynnik korelacji dla zależności wykładniczej pomiędzy stężeniem mleczanu we krwi a tensywnośc wysiłku był wyższy niż 0 zarówno dla krwi
arterializowane jak i żylnej, tak więc wykładniczy charakter akumulacji mleczanu we krwi utrudniał wyznaczenie progu mleczanowego metodą opisaną w pkt c. W tej
sytuacji zastosowano do określenia progu mleczanowego metodę transformacji logarytmicznej wg Beavera i wsp. C1985}.
Przekształceń wzrastających podczas progresywnego wysiłku wartości stężenia mleczanu we krwi na wartości logarytmiczne powoduje liniowy przebieg zależności pomiędzy stężeniem
i