Karolina TARGOSZ
mitym gronie innych przywołanych tam użytkowników cyrkla, m.in. książąt Florencji i Mantui oraz arcyksięcia Ferdynanda (II, 534).
Jeszcze jeden z polskich uczniów Galileusza z przełomu 1607 i 1608 roku, Marcin Zborowski (XIX, 15 8)19 przyswoił sobie umiejętność posługiwania się cyrklem i przekazał ją z kolei profesorowi krakowskiemu Janowi Brożkowi (XIII, 65). W związku z postacią Zborowskiego pominięta została lub też niedostrzeżona przez dotychczasowych autorów ciekawa pozycja z Ricordi — oto 19 stycznia 1608 roku otrzymał od niego Galileusz zarękawnik z soboli („una manizza di zibellini”) o wartości 150 lirów. Nie wiadomo, czy był to dar, czy też przedmiot rzeczowy w miejsce należnej gotówki. W każdym razie profesor padewski stał się dzięki polskiemu uczniowi posiadaczem części garderoby, charakterystycznej dla Europy północnej, wykonanej z bardzo cennego futra.
Uczniami Galileusza byli także — Jan Krzysztof Buczacki (XIX, 150) i Paweł Palczowski (XIX, 160)20 oraz trudny do zidentyfikowania opat („il. S. Abate polacco” — XIX, 151). Nie tylko uczniami, ale i ponadto pensjonariuszami w domu Galileusza byli wymienieni z imienia — „Signor Stanislao Polacco”, czyli Stanisław Lasocki (XIX, 152, 159, 160-162), „Signor Giovanni Lituano” (XIX, 159-160), prawdopodobnie Jan Pac, Signor Marco (XIX, 151, 159-160), czyli Marek Lentowicz oraz „Illustrissimo Signor Conte di Zator” wraz ze świtą, dwoma szlachcicami i pięcioma służącymi — starosta Zatorski Jan Paweł Leśniowolski (XIX, 160-161)21.
W sumie około dwudziestu Polaków przewinęło się przez dom Galileusza, a nawet w nim zamieszkiwało. Już Wołyński obliczył, że w latach, z których pochodzą Ricordi, z sumy 25 709 lirów, jakie za mieszkanie i utrzymanie pensjonariuszy uzyskał uczony, 5 728 czyli blisko jedną czwartą wpłacili Polacy i podobnie z sumy 14 291 lirów za lekcje, instrumenty i podręczniki — 3 604 uiścili polscy uczniowie. Notatki Galileusza wskazują, że zapisywanie nazwisk polskich spra-l9Metryka nacji polskiej..., s. 430.
20Tamże, s. 236, 350.
21Tamże, s. 310, 311 (w metryce Lentowicz występuje jako Lentowski), 313, 349.