1.2. Naziemne technologie pomiarowe
Naziemne dane fotogrametryczne, podobnie jak te lotnicze, można podzielić ze względu na sposób ich pozyskania na aktywne i pasywne. Obie grupy mają swoje wady i zalety, przez które mogą być wykorzystane do różnych celów. Technologia aktywnego pozyskiwania danych opiera się tak jak w klasycznej tachimetrii na pomiarze czasu i kąta wysłanej, odbitej i powracającej do instrumentu wiązki lasera. Pasywne pozyskiwanie danych polega na odebraniu i zapisie światła odbitego, jednak nie pochodzącego z instrumentu pomiarowego, lecz ze źródła zewnętrznego (najczęściej jest nim Słońce). W związku z powyższym uwidacznia się pierwsza zaleta skaningu laserowego, gdyż jako że jest on techniką aktywną może być przeprowadzany nocą, lub w miejscach zaciemnionych, bez potrzeby instalowania dodatkowych źródeł światła. Poza powyższym skaning cechuje się również większą jednorodnością pozyskanych danych, co często pozwala na łatwiejsze wykorzystanie go do automatycznego generowania produktów pochodnych. Do wad tej technologii można zaliczyć problemy z obiciem wiązki lasera od niektórych materiałów. Ze względu na swoją strukturę niektóre obiekty pochłaniają wiązkę lasera co uniemożliwia ich pomiar, lub generuje błędy przy wyznaczaniu ich współrzędnych. Podobne problemy w przypadku pozyskiwania danych techniką pasywną generują powierzchnie refleksyjne. Wykorzystanie zdjęć ma jednak również swoje zalety. Jest to technologia, która podczas wykonywania pomiarów jest zdecydowanie bardziej elastyczna i szybsza niż skaning laserowy. Koszt aparatury pomiarowej jest również nieporównywalnie niższy. Ponadto, nie ingeruje w żaden sposób w strukturę mierzonego obiektu.
Obecnie obie te technologie wciąż się rozwijają i dąży się do ich integracji już na poziomie pomiarów. Jest to rozwiązanie niwelujące wady obu technik - jak np. brak informacji o barwie punktów w przypadku skaningu. Istotnym aspektem jest również georeferencja pozyskanych danych. Coraz więcej nowoczesnych instrumentów wyposażonych jest w moduł GPS, jednak ze względu na stosunkowo niską dokładność tej techniki jest ona tylko dodatkiem (np. przyspieszającym proces orientacji zdjęć lub skanów), a wciąż najdokładniejszym sposobem umiejscowienia pozyskanych danych przestrzennych jest pomiar osnowy fotogrametrycznej.
Jednym spośród szerokiego wachlarza zastosowań naziemnych technik fotogrametrycznych jest tworzenie modeli 3D (na przykład na potrzeby dokumentacji obiektów dziedzictwa kulturowego). Zarówno technika skaningu laserowego jak i pozyskiwania danych przestrzennych ze zdjęć cyfrowych spełnia wymagania
20