b) próbą włączania jednostek i rodzin z tych środowisk w główny nurt życia publicznego w społeczności lokalnej. Nowy standard i narzędzia pracy socjalnej winny posiadać jedną znaczącą cechę - wyprzedzanie przyczyn marginalizacji społecznej.
1. Utworzenia Laboratorium Innowacji Społecznej - skupiającego osoby i działania łączące wiedzę teoretyczną (udział przedstawicieli środowisk akademickich) i praktyczną (udział przedstawicieli różnych instytucji pomocy i integracji społecznej) - które:
• będzie systematycznie opracowywało i rozwijało standard środowiskowej pracy socjalnej - metodologię i narzędzia stanowiące warsztat pracownika socjalnego w roli animatora, mediatora i lokalnego polityka społecznego,
• dokona standaryzacji środowiskowej pracy socjalnej jako kwalifikowanej
usługi społecznej.
2. Pilotażu - prowadzonego w grupie 82 pracowników socjalnych, pracowników instytucji pomocy i integracji społecznej oraz organizacji pozarządowych - wprowadzającego w wybranych środowiskach lokalnych nowe metody i narzędzia pracy socjalnej.
3. Szerokiego upowszechniania modelowych rozwiązań w środowisku pracowników socjalnych, pracowników instytucji pomocy i integracji społecznej oraz organizacji pozarządowych prowadzących działalność statutową w ww. obszarach (ok. 3000 osób).
Na każdym etapie projektowym realizatorzy położą szczególnie duży nacisk na partnerską współpracę i partycypację zainteresowanych stron - od poziomu krajowego, poprzez regionalny (m.in. nawiązanie współpracy z regionalnymi obserwatoriami funkcjonującymi przy ROPS-ach), do lokalnych społeczności. Uważamy bowiem, że zaangażowanie pracowników socjalnych i mieszkańców, z którymi oni pracują na co dzień, jest kluczowe, by można było mówić o trwałości i sensowności realizacji zadania.
Realizacja zadania podzielona została na 5 faz wykonawczych. Każda faza ma wyraźnie zakreślone ramy czasowe pozwalające na szczegółowe wyodrębnienie zadań i rezultatów. Pozwoli to na jednoznaczne monitorowanie i rozliczenie pod względem organizacyjno-finansowym, a także ewaluację przyjętych założeń merytorycznych. W celu zapewnienia płynności wykonywania zadań, a także z powodu konieczności wydłużenia faz o strategicznym znaczeniu (diagnoza, pilotaż i upowszechnianie) przewidujemy organizację harmonogramu, zakładającą częściowe nakładanie się faz na siebie. Tak więc w
4