2.2. Model CAPM
Model wyceny aktywów kapitałowych CAPM (Capital Asset Pricing Model) jest odkryciem Sharpe'a, lintnera i Mossina z roku 1964 (Elton & Gruber, 1998). Istotą CAPM było zastąpienie wa-
wionym nieco niżej. W przypadku analizy n papierów wartościowych model Markowitza wymagał obliczania n2 wariancji i kowariancji, natomiast w modelu jednoczynnikowym Sharpe'a oraz w CAPM należało wyznaczyć jedynie n współczynników p. Uprościło to niebywale procedury obliczeniowe i skróciło czas potizebny do wyznaczenia składu portfela.
Jak pisze Peter Bernstein (1998) w swej książce „Intelektualna historia Wall Street", „podstawową rolą modelu wyceny dóbr kapitałowych (CAPM) jest przewidywanie oczekiwanych stóp zwrotu, czyli wycena ryzykownych aktywów. Oczekiwaną stopę zwrotu szacuje się w trzech krokach. Po pierwsze, po akcji należy oczekiwać zysku przynajmniej równego wolnej od ryzyka stopie procentowej możliwej do uzyskania z bonów skarbowych lub z gwarantowanych przez rząd rachunków oszczędnościowych. Po drugie, ponieważ akcje są papierami ryzykownymi, cały rynek powinien dawać premię w postaci zysku przekraczającego wolną od ryzyka stopę procentową. Po trzecie beta akcji poszczególnych spółek [...] będzie decydować o tym, o ile wyższa lub niższa będzie oczekiwana stopa zwrotu w stosunku do tego, czego można spodziewać się po rynku jako całości,, (Bernstein, 1998. s. 168).
Tak więc punktem wyjścia dla modelu CAPM jest następująca idea: stopa zwrotu poszczególnych akcji jest funkcją liniową rynkowej stopy zwrotu. Rynkowa stopa zwrotu może być pojmowana jako stopa zwrotu indeksu giełdowego (np. WIG).
. Granica portfeli efektywnych i CML
Rysunek 1
:u kapitałowego)
CAPM wyraża się dwoma podstawowymi równaniami N zależność nazywana linią rynku kapitałowego - Capital Market Linę (CML): R=RF+[(R„-fi,)/iM]s gdzie,
stopa zwrotu portfela efektywnego.