4631369912

DONORY TLENKU AZOTU. CZĘŚĆ I 1047

RONO + OH" -> ROH + NO'    (6)

RONO + R’SH ROH + R’SNO    (7)

RONO + R’R”NH ROH + R’R”NNO    (8)

RONO + R’OH ROH + R’ONO    (9)

In vivo azotyny alkilowe ulegają głównie nieenzymatycznej hydrolizie. Prawdopodobnie ulegają również rozkładowi enzymatycznemu. Ich okres półtrwania we krwi wynosi kilka sekund. We frakcjach fragmentów komórek mięśniówki gładkiej tętnic wieńcowych większość aktywności enzymatycznej organicznych azotynów odbywa się w cytoplazmie [41]. To różni je od organicznych azotanów, które w tym samym preparacie tkankowym metabolizowane są przez system enzymatyczny związany z błoną komórkową [42], Aktywność azotynów w bezpośrednim działaniu naczyniorozszerzającym jest nadal badana i wyjaśniana (43).

Większość azotynów alkilowych wykazuje działanie rakotwórcze. Przyczyną tego jest możliwość przemiany tych związków w nitrozoaminy.

2. 5-NITRO- I S-NIT ROZOZWIĄZKI

TIOAZOTANY

Tioazotany (azotany sulfenylu, RSN0₂) charakteryzują się mniejszą stabilnością chemiczną niż ich analogi tlenowe.

O

R—S—N

O

Stosunkowo mało jest danych o efektach biologicznych tioazotanów, chociaż przypuszcza się, żc są one związkami pośrednimi w sulfhydrylowo zależnej przemianie organicznych azotanów do NO [24,28].

Z piśmiennictwa wiadomo, żc tioazotan pozostaje w dynamicznej równowadze z azotynem sulfmylu (równanie 10) [44,45]. Z tego więc względu tioazotany mogą posłużyć jako donory NO, N0₂, NO⁺orazNO⁺ (równania 11-14).

rsno2 rsono	(10)
RSN02 -» RS- + N02	(U)
RSN02 -> RS- + NO^+	(12)
RSONO -» RSO- + NO	(13)
RSONO RSO- + NO^+	(14)