Identyfikacja toksycznych produktów rozkładu termicznego i spalania tworzyw sztucznych
Duży wpływ na procesy degradacji, depolimeryzacji i destrukcji tworzyw wywierają czynniki takie, jak: energia cieplna, promieniowanie świetlne, ultrafioletowe, jonizujące, naprężenia mechaniczne, ultradźwięki oraz różne czynniki chemiczne (tlen, ozon, substancje
0 charakterze utleniającym i redukującym). Podczas ogrzewania następują odwracalne
1 nieodwracalne zmiany w tworzywach. Powyżej temperatury płynięcia zachodzi zwykle rozpad termiczny łańcuchów polimerów, któremu towarzyszy wydzielanie małocząsteczkowych substancji lotnych. Skład produktów rozkładu zależy między innymi od temperatury, ciśnienia i szybkości ogrzewania. Im wyższa jest temperatura rozkładu i duża szybkość ogrzewania, tym więcej tworzy się małocząsteczkowych substancji lotnych. Stwierdzono, że termiczna destrukcja tworzyw, połączona z wydzielaniem lotnych produktów jest łańcuchowym procesem rodnikowym. Pierwszym aktem jest przerwanie łańcucha makrocząsteczki w miejscach o najmniejszej energii wiązań. Przykładem może być rozerwanie wiązania między merami w łańcuchach posiadających podwójne wiązania:
-CH, -C =CH-CH, -CH, -C =CH-CH,--£->2[-C//,-C = CH -CH,-]
Powstający rodnik jest stabilizowany dzięki efektowi sprzężenia z podwójnym wiązaniem. Na skutek tego oraz w związku ze zmniejszoną energią wiązania między merami, możliwa jest izomeryzacja rodnika z wydzieleniem cząsteczki monomeru:
CH2=C-CH =CH2 [2]
CH3
Naświetlanie polimerów światłem słonecznym, ultrafioletowym lub promieniowaniem gamma wywołuje w nich procesy destrukcji i sieciowania. Procesy potęgują się przy jednoczesnym działaniu ciepła i tlenu. Pod wpływem promieniowania może nastąpić pobudzenie makrocząsteczki prowadzące do oderwania atomu wodoru, chloru i innych i utworzenia odpowiedniego makrorodnika.
Zmiany zachodzące pod wpływem promieniowania w polichlorku winylu) ilustruje reakcja:
19
Autor: Elżbieta Gałązka, Zdzisław Salamonowicz