4645771721

31

ZAGADNIENIE BUDOWNICTWA BIBLIOTECZNEGO

zwartość i praktyczność rozwiązań. Utrzymanie półpiętra jako środka komunikacji wewnętrznej (droga książki) jest pod względem funkcjonalnym jego dużą zaletą;-trafne jest również zaprojektowanie I piętra wyłącznie dla użytku czytelników.

Realizacja I etapu rozbudowy gmachu Biblioteki Jagiellońskiej w latach 1961-1963 objęła łącznie 20 943 m³. Przeprowadzono adaptacje w dotychczasowym gmachu o łącznej kubaturze 10 590 m³ oraz wybudowano nowe skrzydło o kubaturze 10 353 m³. W ten sposób dotychczasowa kubatura gmachu, wynosząca 64 617 m³, przez dobudowanie nowej części (10 353 m³) powiększyła się do 74 970 m³. Szczegóły rozbudowy omówili Jerzy Wierzbicki i Jan Baumgart¹⁷.

W pierwszym etapie rozbudowy pomieszczenia dla czytelników (I piętro) powiększyły się o aneks Czytelni Głównej, dwie czytelnie pracowników nauki, 8 separatek do pracy naukowej i osobną czytelnię dla korzystania z książek własnych. Nadto rozbudowano informację naukową i utworzono wygodną pracownię dla opracowania księgozbiorów podręcznych. W praktyce lepsze warunki pracy zyskali nie tylko profesorowie i docenci, ale także asystenci i adiunkci, dzięki utworzeniu dla nich nowych warsztatów pracy naukowej. Pożyteczną inowacją okazały się również separatki do pracy naukowej. Na piętrze tym mieści się także oddział bibliotek zakładowych oraz bufet dla pracowników i czytelników Biblioteki.

Czytelnictwo specjalne (II piętro) zyskało na rozbudowie najwięcej. Dlatego nicv przewiduje się tu dalszej rozbudowy w drugim etapie. Oddział rękopisów otrzymał odrębną czytelnię, pracownię i 4 separatki do pracy naukowej, Oddział starych druków — czytelnię, pracownię i 2 separatki do pracy naukowej, Oddział zbiorów muzycznych otrzymał czytelnię i 2 pokoje do nagrań, nadto oddzielny magazyn. Do użytku Oddziału dokumentów życia społecznego oddano nową czytelnię połączoną z pracownią oraz osobny magazyn. Zbiory graficzne i kartograficzne zachowały swoje dawne pomieszczenia. Wszystkie zbiory specjalne posiadają osobne pokoje dla kierowników, pomieszczenia dla pracowników oraz sąsiadujące z nimi magazyny. Można śmiało powiedzieć, że w zbiorach specjalnych powstały dobre warunki tak dla pracowników jak i dla korzystających. Na piętrze tym znajdzie się nadto sala dla szkolenia zawodowego bibliotekarzy Biblioteki Jagiellońskiej oraz innych bibliotek (praktyki międzybiblioteczne, praktyki studentów bibliotekoznawstwa).

Po rozbudowie i przebudowie I etapu (parter i półpiętro) uzyskano lepsze warunki pracy dla pracowników Biblioteki. Na parterze mieści się Dyrekcja i sekretariat, sala konferencyjna, pokoje dla wicedyrektorów, oddział prac naukowych i dydaktycznych, oddziały gromadzenia i opracowania zbiorów — książek i czasopism, oddział katalogowania rzeczowego oraz konserwacja zbiorów. Urządzono tu, w położeniu centralnym, dużą przestrzeń dla katalogu wewnętrznego, służbowego

Stosunkowo najmniej miejsca w I etapie rozbudowy uzyskał magazyn. Nowe pomieszczenia magazynowe znajdują się na półpiętrze oraz w suterenie. Pomieszczą one ok. 450 000 wol.

W suterenach przeznaczono trzy pokoje na kwarantannę książek, dwa pokoje do dezynsekcji, pracownię konserwatorską, podręczny warsztat introligatorski oraz warsztat naprawy (obydwa warsztaty posiadają dobre oświetlenie dzienne). Rozszerzono 'znacznie pracownię fototechniczną, połączoną za pomocą schodków wewnętrznych z pracownią na parterze, łatwo dostępną także dla publiczności.

¹⁷ J. Wierzbicki: Rozbudowa Biblioteki Jagiellońskiej. Architektura 1962 z. 4, s. 154-157 oraz 1964 z. 10 s. 406-408; artykuły Jerzego Wierzbickiego i Jana Baumgarta w wydawnictwie Budownictwo biblioteczne. Materiały seminarium w Kazimierzu nad Wisłą 28-30 maja 1962. Warszawa 1964 s. 91-97.