4656879013

Etycznie dUferance jest odkryciem, iż bliskość właściwa miłości czy przyjaźni staje się niemożliwa bez rekonstytuowania się odległości; „ty” — ów zaimek najwyższej wagi i znaczenia — by naprawdę znaczyć, potrzebuje przestrzeni, w której wibrujący głos Drugiego / Obcego jawi mi się jako zapowiedź czegoś pociągającego, lecz niekompletnego, metożsamego. Tylko wiz odległości glos Bliźniego wciąga mnie w niezrównaną przygodę przyjaźni. Przypomnijmy innego wielkiego filozofa przyjaźni H. D. Thoreau, który notuje: „Znajdowałem wielką przyjemność w rozmowie z druhem na przeciwległym brzegu jeziora. W domu byliśmy tak blisko, iż nawet nie zaczęliśmy się jeszcze słuchać ¹ Pozostawiając na inną okazję analizę przyjaźni jako relacji szczególnie uprzywilejowanej przez myśl Derridiańską (jedna z najnowszych książek filozofa nosi tytuł Politiąues de 1’amitie), powiedzmy tylko, że peregrynacyjny charakter myślenia, polegający na nieustannym odsłanianiu się odległości jako podstawowego warunku bliskości, stanowi istotny element funkqonowania maszyny dif-ferance, o której Derrida pisze, iż jest „strategią bez ostatecznego celu”¹², zakładającą konieczność pisma (ecriture) jako żywiołu każdej komunikacji, niezależnie od fizycznej bliskości interlokutorów: „Jesteś tutaj, tuż obok, a jednak muszę do ciebie pisać”¹³ (przyjaźń jest miłością w świecie ecriture i differance; prawdziwą bliskość przyjaźni przeżywamy z przeciwległych brzegów jeziora).

Emigracja / bezdomność

W takim miejscu muszą paść pytania modyfikujące charakter własności, jej wartość, trwałość i znaczenie, a także gwarantujące ją prawo, w którym powróci kwestia tego, co niemożliwe („Nie będąc metodą, możliwą czy też niezbędną procedurą odsłaniającą niezmienne prawo swego programu i stosującą właściwe środki postępowania, dekonstrukcja często bywa definiowana jako samo doświadczenie

¹¹    H. D. Thoreau: Walden. Ed. O. Thomas. New York, Norton, 1966, s. 94.

¹²    J. Derrida: Różnią (Diffirance). Przeł. J. Skoczylas. W: Drogi współczesnej filozofii. Red. M. Siemek. Warszawa 1978, s. 380.

¹³    Ibidem, s. 129.

9