4962384088

252

RECENZJE I SPRAWOZDANIA

że praca Drtiny jedynie omawia przepisy katalogowania, a nie stanowi zasad opisu. Takie ujęcie niejednokrotnie utrudnia wychwycenie specyfiki czeskich zasad opisu przedmiotowego i możność dokładnego ich scharakteryzowania. Trzeba jednak stwierdzić, że chociaż -przepisy opracowane przez Łysakowskiego pisane były dla katalogu przedmiotowego jako podstawowego katalogu rzeczowego biblioteki, a praca Drtiny traktuje katalog przedmiotowy jako pomocniczy, to jednak więcej jest w obu pracach cech podobnych niż różniących.

Warto też zauważyć, że Drtina wspomina w swojej pracy o zasadach układu przedmiotowego w encyklopediach i indeksach do dzieł naukowych, gdy Łysakowski zastrzega się, że opracował przepisy tylko dla katalogu bibliotecznego. Wreszcie Drtina rozwiązuje niektóre problemy katalogów rzeczowych na gruncie kultury i wiedzy socjalistycznej, czego Łysakowski ze zrozumiałych względów nie uczynił. To nowoczesne spojrzenie autora „Przedmiotowego katalogu” na problemy rzeczowego katalogowania wydają się przyczyną, która powinna w pierwszym rzędzie zachęcić do poznania jego pracy.

E-ka Narodowa    Elżbieta Słodkowska

Inst. Bibliograficzny

BIBLIOGRAFIA HISTORII POLSKI XIX WIEKU. Red. Stanisław Płaski. Oprać.: Halina Bachulska, Ryszarda Czepulis, Barbara Konarska, Wanda Kona.ska, Irena Łapmcwa, Joanna Matejiko, Janina Ochyńska, Stanisław Płoski, Stefania Sokołowska. [T.J 1: 1815—1831. Wrocław 1958 Zakład Nar. im. Ossolińskich Wydawn. PAN 8° ss. XLI, 662. Polska Akademia Nauk. Instytut Historii.

W polskiej historiografii od dawna odczuwano potrzebę opracowania bibMo-grafid retrospektywnej, czego świadectwem jest cenne dzieło Ludwika Funkia.¹ o charakterze monumentalnym, które — jak wiadomo — daje przegląd piś-nucroncctwa histerycznego do 1910 r., dotyczącego dziejów Polski od najdawniejszych czasów do 1815 r. Myśl podjęcia kontynuacji Finkla powstała już w okresie międzywojennym. Do realizacji zainicjowanej piacy przystąpił Gabinet Nauk Historycznych Warszawskiego Towarzystwa Naukowego. Planowemu prowadzeniu prac bibliograficznych stały na przeszkodzie 'trudności finansowe, powodujące konieczność ograniczenia się do nielicznego zespołu pracowników. Konsekwencją tego było rozpoczęcie druku bibliografii po 20 latach pracy. W 1939 er. wydano 1 zeszyt opracowany przez Halinę Bachulską, Marcelego Hande-lsmana i Ryszarda Przelaskowskiego², który miał charakter wstępu. Wybuch II wojny światowej i okres okupacji niemieckiej zahamowały dalsze prace i spowodowały zniszczenie znacznej części materiałów

1

L. Finkel: Bibliografia historii polskiej. T. 1—3. Warszawa 1956 (reedycja).

2

* H. Bachulska, M. Handelsman, R. Przelaskowski- Bi-tliografia historii polskiej 1815—1914. Cz. 1. Wstęp. Warszawa 1939.