5125715373

Dobisz

Grudzień 2009

Dokończenie artykułu ze strony 4.

To piszę ja - uczeń XLIV LO, który nie ściąga. To mój wybór - często dostaję jedynki, ale zazwyczaj je poprawiam.

PS. Podziękowania dla p. prof. Moniki Kozioł oraz uczniów klas: llb, lic i llf za udział w ankiecie tego przedmiotu, na jego lekceważenie. Uczniowie z założenia stawiają go na drugim albo trzecim miejscu.

A.K.

Na mój ideat kobiety składa się ...

wywiad z prof. Andrzejem Kosińskim

Notka biograficzna:

Nauczyciel religii od 1992 roku.

Ukończyi polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz teologię na Uniwersytecie Kardynała Stefana. Wyszyńskiego. Obecnie Student Podyplomowy Studium Życia Duchowego „Bobolanum".

W wolnym czasie najchętniej: biega po lesie, słucha muzyki klasycznej i spotyka się z przyjaciółmi.

Pan Kosiński poleca:

Film: Krzysztof Kieślowski „Podwójne życie Weroniki", Hugh Hudson „Rydwany Ognia".

Muzyka: F. Chopin, W.A. Mozart, Stare Dobre Małżeństwo, Wolna Grupa Bukowina.

Literatura: Czesław Miłosz „Ziemia Uiro", K. Makuszyński „Szaleństwa Panny Ewy".

- Czym różni się praca nauczyciela religii od pracy innych nauczucieli? Co jest dla niego najtrudniejsze?

Nauczyciel religii ma być w jakiś sposób świadkiem i myślę, że w sposób szczególny jest odpowiedzialny za wartości, o których mówi, tym bardziej jest to dla niego trudne. Z drugiej strony ma on taki komfort, że lekcje może zacząć modlitwą, co bardzo pomaga. Jako katecheta w dużo większym stopniu niż inni nauczyciele jestem objęty programem permanentnego dokształcania się i mam dużo zajęć z zakresu psychologii, pedagogiki. Zajęcia te dotyczą np. sytuacji kryzysowych w klasie, w szkole. Dużo one dają. Fakt, że nie zawsze potrafię tę wiedzę wykorzystać w sytuacjach trudnych.

Jako katecheta czuję, że przez wiele lat panowało społeczne przyzwolenie na niższe traktowanie tego przedmiotu, na jego lekceważenie. Uczniowie z założenia stawiają go na drugim albo trzecim miejscu.

-    Jakie najtrudniejsze pytanie padło na katechezie?

Dla mnie najtrudniejszym pytaniem było pytanie o sensowność zachowania czystości. Było to trudne, ponieważ nie jest łatwo dzisiaj przekonać o wartości czystości młodego człowieka. Pytanie jest o tyle ciekawe, że wymaga ode mnie wgłębienia się w ten problem. Na początku pracy w tej szkole zostało mi to pytanie zadane i zacząłem się nad nim zastanawiać. Doprowadziło mnie to do wielu ciekawych wniosków. -Jakich? Dlaczego warto zachować czystość?

Jest coś niezwykle radosnego i pięknego w odkrywaniu tajemnicy drugiego człowieka. Naruszenie jego czystości może ten proces brutalnie przerwać.

-    Co Pan sądzi o dzisiejszej religijności młodzieży? Czy ona rzeczywiście nie istnieje? Jak wygląda wiara w Boga dzisiaj?

Tak naprawdę nie różnicie się wiele od nas, od mojego pokolenia czy pokolenia moich rodziców. Ta religijność istnieje, ale jest bardzo przytłumiona przez to, jak wygląda dzisiejszy świat, który zrobił się światem emanującym agresją i ekshibicjonizmem. I przez to jest Wam trochę trudniej zwrócić się do Boga, ponieważ inne kontrpropozycje są niezwykle głośne i atrakcyjne, atakują Was ze wszystkich stron. Natomiast tak samo jak 100 lat temu, poszukujecie Pana Boga, tak samo jest dla Was ważny. Podobnie jest z pragnieniem modlitwy. Zmienił się styl życia, ale nie zmienił się człowiek wraz ze swoimi potrzebami. A pragnienie bycia z Bogiem jest naturalną potrzebą człowieka, bo Bóg jest tożsamy z Miłością. Ze swojej strony mogę dodać, że bardzo często czuję się zawstydzony postawą wielu moich uczniów, która jest postawą autentycznie religijną. Mam wielu uczniów, których wiara jest bardzo głęboka i bardzo poważnie ją traktuję.

-    Jest Pan nie tylko katechetą, ale także polonistą. Teksty, którego pisarza warto znać?

Może nie będę oryginalny, jeżeli polecę poezję ks. Jana Twardowskiego, Leopolda Staffa, Bolesława Leśmiana czy Jerzego Lieberta. Jeżeli chodzi o prozaików, bardzo poleciłbym Kornela Makuszyńskiego. Świętej pamięci Prymas Wyszyński uwielbiał cytować tego autora. Pisarz ten jest napełniony wiarą w dobro, które jest w człowieku.

Dokończenie artykułu na stronie 5.

4