Interpretacja powyższych zjawisk nie wydaje sie trudna. Radykalne pogorszenie warunków życia, zwiększenie niepewności, a szczególnie zaiamanie budownictwa mieszkaniowego, które najsilniej dotknęło wielkie aglomeracje (por. pkt 5 niniejszego rozdziału' to te czynniki, w których można upatrywać przyczyn tak znacznego zmniejszenia sie skali migracji wewnętrznych. Można ponadto wskazać na relatywny spadek atrakcyjności miasta dla mieszkańców wsi. co wiąże sie ze znacznie większymi trudnościami aprowizacyjnymi w fazie załamania rynku żywnościowego. Być może wzrosła także
opłacalność pracy w rolnictwie. co wiązać sie mogło z równouprawnieniem uspołecznionej i prywatnej własności rolnej po roku 1980 oraz z przejściowa poprawa relacji cenowych w rolnictwie.
2.2.3. Liczba ludności
Wspólnym efektem ruchu naturalnego ludności i migracji sa zmiany w zaludnieniu i jego regionalnej strukturze. Tak liczba ludności. jak i jej rozkład regionalny zmieniają sie powoli. zgodnie z długofalowymi trendami. Jednak zarówno zmiany w procesach demograficznych, jak i spadek migracji wprowadziły pewne 'zakłócenia" dotychczasowych tendencji przemian regionalnego rozkładu zaludnienia.
Jak piszą autorzy pracy R. Szul i in. (1985):
"w okresie przedkryzysowym średnioroczne tempo przyrostu liczby ludności miejskiej wynosiło 20,1 promille. a wiejskiej -5,7 promille, natomiast w okresie kryzysowyir. odpowiednio 15.6 i 0.2 promille.*'
W latach 1982-1983 została zahamowana - i odwrócona -spa .owa tendencja liczby ludności wiejskiej (w roku 1986 nastąpił spadek o 1981-1985 tys. osób. lecz w 1987 r. liczba ludności wiejskiej ponownie wzrosła do poziomu wyższego. niż w 1985 r.). Wzrost liczby ludności wiejskiej występuję
głównie w tych województwach, w których ludność utrzymuje się