5213062538

Według S. Szumana dzieci początkowo szeregują klocki, potem dopiero stawiają wieże |65 s. 82 j . Cechą charakterystyczną zabaw dzieci 3-4-letnich jest ich indywidualny charakter. Jednakże, jak wykazał E. Franus, dzieci 4-letnie mogą odwzorować bramkę składającą się nawet z 9 klocków 125 s. 34-1 .

Według badań A. Gesella,bardziej skomplikowane wzory (bramki, schodki) odtwarzają dopiero dzieci 5 i 6-letnie

I55 s. 433|.

Umiejętności odtwarzania coraz bardzej złożonych prac konstrukcyjnych,wg wzoru przez dzieci od lat 2 do 7, była przedmiotem badań J. Popiel. Autorka stwierdzła, że pod koniec wieku przedszkolnego obserwuje się u dzieci dobrą orientację zarówno w strukturze wzoru, jak i w matęriale budowlanym przeznaczonym do danej zabawy. Działanie dzieci jest już pozbawione metody prób i błędów, staje się ostrożne i racjonalne (za M. Przełącznikową 55 s. 433).

Wychowawcze znaczenie zabaw konstrukcyjnych podkreśla S. Szuman, który pisze, iż budowanie rozwija w dziecku wyobraźnię przestrzeną, uczy dziecko planowania i rozplanowywania swych czynności w myśli i.wyobraźni |65 s. 831 .

1.3*3. Zabawy ruchowe

W kwestii prawidłowości rozwoju różnych sprawności dokonano wielu'badań. A. Gesell i Gutteridge stwierdzili na przykład, że chociaż dzieci 2-letnie próbują toczyó albo rzucać piłkę, to jednak nie wykonują dobrze tej czynności. Dopiero w 6 roku życia większość dzieci umie wykonywać te czynności. Autorzy stwierdzili również, że wielkość piłki wpływa na metodę rzucania i odległości rzutu. Gutteridge przedstawił też stadia chwytania piłki przez dzieci w wieku przedszkolnym. Początkowo dzieci używają całego ciała, aby złapać piłkę, a następnie obu rąk przy mniejszej ogólnej ruchliwości. Podobnie autorzy wyróżnili też pewne stadia w rozwoju sprawności nogi. Około 5 roku życia dziecko umie

31