cznie ważnych rezultatów, ani nawet samo działanie (tj. przyjemność funkcjonalna), lecz przeżycie pewnych ważnych dla dziecka stron rzeczywistości..." 136 s. A-3 i •
Każdy rodzaj zabawy przynosi dziecku natomiast korzyści wewnętrzne, chociaż w oczach ohserwatora działalność zabawowa może wydawać się niepotrzebna i bezużyteczna. Na przykład dziecko nie wznosi budowli zakładając, że w zabawie tej będzie doskonalić precyzję rąk, rozwijać myślenie czy wyobraźnię, lecz wyłącznym motywem tej zabawy jest przyjemność, jaka płynie z samego konstruowania mającego doprowadzić do określonego wytworu.
Także zabawa badawcza jest działalnością bezinteresowną.
W tej zabawie dla dziecka nie najważniejszy jest rezultat ani żaden materialny interes z nim związany, lecz samo działanie, które doprowadziło do takiego a nie innego efektu. Tą wewnętrzną korzyścią dla dziecka jest w tym przypadku jedynie zaspokojenie potrzeby poznawczej i przyjemność wynikająca z opanowania nieznanego.
Z motywacją autoteliczną wiąże się następna cecha wyróżniona w definicji zabawy przez J. Huizingę - napięcie .ów element napięcia odgrywa nawet szczególnie ważną w niej rolę..."
I11 s. 25I
Napięcie towarzyszy dziecku na przykład w zabawach ruchowych bieżnych, z elementem rzutu, celowania, równowagi, w zabawach w wodzie, na śniegu i innych: w zabawach tropiących, gdy dziecko bardzo zaangażowane emocjonalnie szuka śladów prowadzących do celu; w zabawach i grach dydaktycznych, w których element współzawodnictwa wywołuje szczególnie silne emocje.
Zjawisko napięcia daje się także zaobserwować zwłaszcza w zabawach badawczych, które dostarczają niezliczonej ilości nowych przeżyć, związanych z odkrywaniem rzeczy nieznanych. Gdy dziecko w zabawie badawczej po raz pierwszy spotyka się z nieznanymi zjawiskami, to napięcie, które towarzyszy bada-