5167289383

L UCnOnY ? KONSUMPCJA W GOSUOnAFSTW ACH CHŁOPSKICH 47

nocnym zachodnim, obejmującym obszary województwa: szczecińskiego, koszalińskiego i gdańskiego.

Wyższy poziom akumulacji na Ziemi Lubuskiej jest jak najbardziej godny podkreślenia, trzeba jednak koniecznie wpływać na dalszy rozwój akumulacji, by w ten sposób gwarantować wzrost inwestycji, a co za tym idzie możliwość dalszej intensyfikacji produkcji rolnej w Zielonogórskiem.

Porównując wysokość akumulacji w poszczególnych latach z dochodami u-*yskiwanymi poza gospodarstwem trzeba stwierdzić, że w Zielonogórskiem a-kumulacja we wszystkich latach pochodziła w 100% z dochodów spoza gospodarstwa. W skali kraju dochody spoza gospodarstwa są również najczęściej wyższe od akumulacji, co oznacza, że dochody rolnicze — jak dotąd — nie zabezpieczają w pełni procesu reprodukcji rozszerzonej w gospodarstwach chłopskich. Wynika również z tego, że przyrosty dochodów rolniczych w rozpatrywanym okresie były głównie kierowane na popraw^rę poziomu i struktury konsumpcji, co potwierdzają wyniki badań, np. wartość spożycia na 1 członka rodziny w Zielonogórskiem wzrosła z 4.694 zł w 1955/56 r. do 8.900 zł w 1962/63 r. to jest ponad 90%.

W konsekwencji w okresie badanym nastąpiła istotna poprawa odżywiania się ludności i to w sensie ilościowym, jak i jakościowym. Zaznacza się wyraźna dbałość chłopów tego rejonu o zaspokajanie potrzeb coraz to wyższego rzędu. Wolno nawet sądzić, że dalszemu wzrostowi dochodów ludności chłopskiej na Ziemi Lubuskiej towarzyszyć będzie nadal tendencja do poprawy jakościowej diety żywnościowej oraz całej struktury konsumpcji. Oznacza to jednocześnie konieczność liczenia się z faktem, że przewidywane przyrosty produkcji hodowlanej będą wchłonięte w określonej części przez samą ludność chłopską. Oznacza to dalej, że przyrosty dochodów będą również nadal w dość znacznej części przeznaczane na fundusz konsumpcji.

Idzie jednak o to, aby chłopi Ziemi Lubuskiej w większym stopniu byli zainteresowani funduszem akumulacji. Dotychczasowa bowiem analiza akumulacji wykazała, że w rezultacie akumulacji na Ziemi Lubuskiej następował w badanym okresie przyrost inwentarza żywego i martwego na 1 gospodarstwo rolne. W ramach akumulacji jednak chłopi ciągle za mało przeznaczali środków na remonty i budowę nowych domów mieszkalnych i pomieszczeń gospodarczych oraz na uzupełnianie drzewostanu. Pod tym względem gospodarstwa na Ziemi Lubuskiej wykazywały ciągle reprodukcję zwężoną. Natomiast w zakresie przyrostu stada oraz narzędzi, maszyn rolniczych badane gospodarstwa cechowały się znaczną reprodukcją rozszerzoną. Należałoby zadbać w przyszłości, aby przyrost gotówki jaki miał miejsce w^T interesującym nas okresie w większym stopniu trafiał na inwestycje, w tym szczególnie na kapitalne remonty budynków gospodarczych i mieszkalnych oraz na melioracje i uzupełnianie drzewostanu w sadach.

Dalszemu wzrostowi dochodów w gospodarstwach chłopskich na Ziemi Lubuskiej winna towarzyszyć stała tendencja zwiększania funduszu akumulacji pochodzącego zarówno z dochodów rolniczych, jak i dochodów uzyskiwanych poza gospodarstwem rolnym. Wzrost dochodów z obu źródeł winien zapewniać także powolne ale systematyczne poprawianie się stopy życiowej ludności chłopskiej na Ziemi Lubuskiej, nie dopuszczając jednak do takich sytuacji, w których tendencje konsumpcyjne zniwelowałyby rozwój funduszu akumulacji, a w* tym inwestycji produkcyjnych, umożliwiających w sposób trwały podnoszenie zarówmo produkcji jak i dochodów na coraz w^yższy poziom.